okumak için istanbula gidildiğinde daha bir değeri anlaşılan memleketim.
merkezdeki şehir dışı kavramının minübüsle 15 dakikalık mesafe olduğu, yazları dışarı çıkıldığında balkonlardan salt çatal bıçak sesinin duyulduğu, cam açıldığındaysa evin içinin buram buram içki kokusuyla dolduğu,( memnun muyum? hayır),
kışları ise daha da sakin, kafa dinlenilecek şehir. dostluk, arkadaşlık kavramının dolu dolu yaşandığı yer.
ha eğer " baboli ne biçim memleket bi halt yok yapcak . bünyeye kopmak gerek" tarzı bir kişiyseniz istanbul 2 saatlik yol. siz rahat biz rahat. haydin selametle.
memleketim.59.rakı.balık.kiraz.şarap.olağan üstü bir yer.sakin.sessziz.huzurlu.çerkezköy ve çorlu olabildiğine talan edilmiştir abuk subuk göç almıştır ama merkez ve diğer ilçeleri gerçekten yaşanılabilesi yerlerdir.özünü korur.sıcak kafasına göre takılan halkı hasatı satayım araba alayım, tarla satayım oğlanı evlendireyim şeklinde dünya s.kime minare g.tüme şeklinde yaşamayı standart olarak benimsemiş şirin insanlar şehri.
emekli olduktan sonra yerleşilecek yegane sehir. Buyuk sehir keşmekeşinden uzak, ama butun imkanlara sahiptir. Emekli olup, denizi goren buyuk balkonlu ya da teraslı bir ev alıp, balkonunda mangal yaparken rakını yudumlayacaksın ve o yaşa kadar çektiğin çilelere lanet edip mutlu olacaksın.
köftesi, rakısı, kirazı ile meşhur olan, küçük bir sahil kasabası. evet kasaba diyorum çünkü şehir demeye dilim varmıyor. bir şehir bu kadar mı küçük olur, bu kadar mı yapılacak aktivite olmaz..! illa gidilecekse 50li yaşlarda gidilmeli ve yerleşilmelidir.
hayatım istanbuldan sonra en fazla vaktini geçirdiğim yarım toprağım saydığım ve bu sebepledirki ayyaş dolaştığım ayık insan görmek konusunda cebelleşebilirsiniz heleki akşamları ama bunun sebebi rakı fabrikası diye düşündüğüm sahil kenti ve ayrıca kızları izmirinkilere hadi ordan bunalrda kızmı dedirtecek kadar güzel olan küçük ama güzel trakya şehridir.
gidince tekirdağ köftesini, üstüne peynir helvasını yemeden, rakısını içmeden, sahilinde yürümeden, namık kemalin evini,macar kralı rakoczyinin müzesi ziyaret etmeden dönülmemesi gereken şehir. köfteler bilhassa özcanlar da yenmeli. ayrıca sessiz sakin olmasıyla ve yakınlığı nedeniyle istanbul dan kaçanların tercihidir.
