Hiç yeri yokken, hiç gerek yokken, öyle aniden ya da fark ettirmeden zamanla, yine de anlayamazsında, kaybettiğinde saplanıverir sol yanına bir acı, o an anlarsın ki, yokluktur aşk.
sen bana bakıp gülümsediğin zaman bileklerimde inanılmaz bir karıncalanma başlıyor, sanırım o anda şahdamarımdan geçen kan bir insanın taşıyabileceği maksimum adrenalini taşıyor.
ben seni dün sevmedim çünkü dün geride kaldı,
ben seni bugunde sevmeyeceğim çünkü bugünde bitecek,
ben seni yarın seveceğim çünkü yarınlar hiç bitmeyecek.*
