Şunu mu tavlasam, bununla mı takılsam diye kendinizi paralamak yerine en azından hayatınızın küçük bir bölümünde olsa da yalnız olmayı deneyin. iyi gelecektir. Biraz kendinizi dinleyin biraz amaçlarınızı belirleyin. Diğer türlüsü saçma sapan bireylerin ortaya çıkmasına sebep oluyor, hep bir "hayatının aşkı" nı arama derdin de herkes. iğrenç.
da eki orada benim için gereksiz. beni kalabalık boğuyor arkadaş, max. üç kişi ile takılırım (arkadaşım ve arkadaşı) sosyal aktiviteler esnasında bir anda duraksayıp ne yapıyorum ve neden yapıyorum sorusunu sorup aniden ayrılmışlığımda vardır. ama tek tabanca takılırken ani değişiklikler sadece beni etkiler. ben böyle iyiyim vesselam...
Benim o insan. Yalnızım uzun zamandır ve mutsuz olmam için bi neden yok henüz. Mutluyum ciddi manada. Hem bu mevzu kişiye ve kişiliğe göre değişkenlik gösterir. Tek başına olup mutlu olanı da vardır mutsuz olanı da. Yani neye göre kime göre hali. Ayrıca tek başına olmak insana geniş bi özgürlük verir. Bu yönü mutlu ediyor biraz da beni. Evet bağlanma korkum var benim.
sevdikleri hep uzaklarda olduğu için kendi kendine her şeyi olmak zorunda kalmış insandir. kolları müfetiş gadget gibi olmuştur mesela , o kendi saçını kendisi boyar, sırtı kaşınınca kendi kaşır, kendi boynuna ve omuzlarına masaj yapar... kendi yaptığı yemekleri kendine metheder sürekli . " gecen gece yaptığim pasta ne güzeldi, bir daha mi yapsam acaba?" ...
film izlerken , kendine sürekli sorular sorar. film dramsa s.ct. zaten her dakikasının hakkını gözyaşları ile verir. temizlik yaparken kendisine "biraz dinlenmelisin bebeğim " der. haberlerle konuşur, eşyalarla konuşur.
sözlüğe surekli itiraf yazar. en olmadik filmleri dahi izler, en güzel kahve ve çayı o yapar çünku hep çok özel bir insani ağırlamaktadir, kendisini.
Kendini kandiriyordur buyuk ihtimalle, yanliz kalan insanlarin bir cogu sair yada yazar olur ve yanlizliklari hakkinda yazarlar ve hic birisi mutlu deildir. mutluluk bir iluzyon gibidir onlar icin, sosyal etkenlerin olmadigi bir yerde belki huzurlu olabilirler, bilemiyorum.
da ekine ihtiyaç duymaz. tek başına mutludur. başkalarının getirdiklerinin yanında götürdüklerini kabul etmez. kendinden bir şeyler çalınmasına tahammül edemez. mutluluğunu paylaşmak istemez. özel bir şey yapmasına gerek kalmadan kendisiyle mutlu olur. ve evet kendilerini severler.
güçlü, hayattan zevk almasını bilen, kendini tanıyan, olgun, ayakları üzerinde durabilen, kendisiyle barışık, özgüven sahibi, iç disiplini sayesinde kendi yolunu bulabilen, cinsi şehvetten daha güçlü ruh şehvetlerinin büyük sevgilerde, bayıltıcı zevklerde ve düşüncelerde bulunduğunu anlamış; cinsi enerjiyi dışarıdan ve zoraki mücadelelere gerek kalmadan kendiliğinden yüce ruh enerjisine çevirmiş insandır. aynı zamanda mutluluğun paylaştıkça daha da güzelleşeceğini farkında olan insandır.
yoktur öyle bir insan. Birileri tarafından mutsuz edilip yalnızlığı yüceltiyordur sadece. Tamam, iç huzur, kendine yetme gibi şeyler güzel kavramlar ama yalnız yaşamayı gerektirmiyor. Aşırı yalnız insan hayatı kaçıran insandır. Mutluyum der ama bi bakmış ki yıllar geçmiş kimseye dokunmadan. O boşluktan sonra karşısına çıkan insandan beklentisi fazla olur bu kez de. Yalnızlık zaman zaman çok gereklidir. Ama hobi olarak yapılmalı.
