herşeyi hür irademiz ile yapabilecek olmamıza rağmen tek başına bir mutluluk getirmediğidir.
sokaklarda dolaşabilmek en güzel yiyebilecek paramızın olması en güzel yatakta yatmamız en gösterişli arabaya sahip olmak en güzel semtte oturmak hatta en güzel gözlü sevgiliye sahip olmak bile insanın içindeki özgür olamayışa karşı bir işe yaramaz. o kafanın içindeki yalnızlık dışardan anlaşılmaz ve bu özgürlüğün bir işe yaramaz .
ıssız bir adada dünyanın en yakışıklı/güzel,mükemmel insanı yanınızda olsa bile partneriniz sizi mutlu edememez.çünkü bizler kendimiz için yaşamayı bilmiyoruz.
etrafta kimse yoksa son model arabamızla kime hava atacağız, en güzel manitamızla kimleri kıskandıracağız? etrafta fakir kimse yoksa zenginliğin insana kazandıracağı bir ayrıcalık yoktur. elbette bir bir şeyin anlamı ve heyecanı kalmaz.
Bazıları da insanlardan kaçar; çünkü ancak tek başına kaldıklarında kendi sınırlarını aşabilirler. içi dolu ve kendisine yetebilen bir insanın tek özgürlüğü kendisiyle baş başa kalabilmektir.
insanların birer kişisel tercihleri olduğunu ve bu tercihleri yapmakta özgür olduklarını doğru kabul ediyorsak eğer; özgür tercih demek hiçbir etki altında kalmadan yapılan tercihler demektir. aslında hepimiz tüm tercihlerimizde içinde yaşadığımız kültürün, ana-babamızın ve baskın değerlerin etkisinde kalıyoruz. Öyleyse bizler etkileniyoruz; yani özgür tercih yok gibi bir şeydir.
sadece özgürlüğün değil hiç bir şeyin tek başına bir anlamı olmamasıdır, ne para, ne araba, ne mal mülk, hiç bir anlamı yoktur paylaşabileceğiniz insanlar yoksa çevrenizde.
