Bir zamanlar böyle bir sevgilim olduğunu düşünüyordum. Ta ki bütün anlattığı tecavüzlerin bar çıkışında kör kütük sarhoşken erkek arkadaşlarının evine gittiğinde gerçekleştiğini öğrenene dek. o andan sonra iğrenmeye başladım. Gerçekten psikolojik olarak altından kalkması zor bir durum. Ama arada gerçek bir aşk varsa hiç bir sorun ayrılmak için bahane değildir.
Her olaya erkek açısından bakmanınh başka bir göstergesi. Elbette iki taraf için de yıkıcı olacaktır ama bir kadının yaşayabileceği en kötü şeyi de erkek üzerinden değerlendirmeye gerek yok ki.
Kişi zaten sevmişse, bi durum yoktur ortada lakin sevilen kişi için daha zordur. Karşısında ki bu olaya hiç aldırış etmediğine inandırmaya çalışsada, mağdurun içinde bir yerde bi korku bulunur. Kolay, kolay inandırılmaz. insandan insana değişir tabii. Zaten bi kişiyi sevildiğine inandırmak hiç de kolay değildir. Tecavüz bahane.
tecavüz, hiçbir insanın başına gelmesi istenmeyen bir olaydır ve insanın elinde değildir. tecavüze uğrayan birini, bile bile sevmek, cesaret gerektirir ve insanın gerçekten sevdiğini gösterir.
ya kaçınılmaz diye, birde zevk aldıysa? yinede sevebilirmisin.
zevk aldıysa zaten, pskolojik olarak fazla etkilenmemiş demektir. etkilendiyse bile bu kötü bir etkilenme olmayacağından sorun teşkil etmez.
hiç bir soruyu kaldırmayacak durumdur, er kişi kızı terk edecekse bile soru sormadan yapmalı bunu. ne zaman, kim, hatta nasıl diye bile sorabilir erkekler. ama unutmayı böyle bir durumda tüm sorular, tüm konuşmalar kalp kanatır.
sessizce otur yanında yapabiliryorsan soru sorma tut elini, yok olmuyor diyorsan sorularını da al cek git.
Tecavüze uğramış bir hanım, hanımefendidir. Onda en ufak bir leke söz konusu değildir. O yüzden "böyle birini taşıyabilir misiniz?" lafını "duygusallık" diye soran arkadaşıma ilk söyleyeceğim şey, böyle bir hanımı grurla taşımanızdır.
sevmek diyoruz ya adı üzerinde, sevmek.. kim sorgulayabilmil bu kavramı, insan otu, böceği, ineği, köpeği sevebiliyor da neden tecavüze uğrayan birini sevemesin?..
tecavüze uğramış birisi derken, aşağılama ibaresi neden onu çözebilmiş değilim. her insan hak ettiği şeyleri yaşamıyor bu dünyada, birini hak etmediği birşeyi yaşadı diye sevmemek, sevememek, ona değil kendinize yaptığınz bir ayıp olmaz mı?
bazen karşınızdaki insanın yerine kendinizi koymanız gerekir, acaba siz o duruma düşseydiniz ne düşünür ve ne yapardınız. insan bunların bilincinde olduğu sürece, herkes herkesi sevebilir, ve sevmeli de.
tecavüze uğramış birinin sizi sevmesinden (tekrar birini sevebilmesinden) çok daha kolaydır..
zor olan artık onunla (ve tüm yaşadıklarıyla) yaşamaya alışabilmektir sadece..
-sana bir şey söyliycem.
-nedir?
-ben küçükken tecavüze uğradım.
-vallaha mı? nasıldı?
-nasıl yani nasıldı?
-ne bileyim, ilginç bir hadise yani sonuçta...
-salak salak konuşma, tecavüz ettiler bana diyorum!
-iyi de ne yapabilirim? geçmiş olsun demekten başka ne yapabilirim?
-bi siktir git!
-haydaaa! kızım olmuş bitmiş işte, unutsana artık, merak etme ben sana tecavüz etmiycem.
-sen insan değilsin!
-asıl sana o şerefsizliği yapanlar insan değiller! insan bile olmayanlar bacak arana zorla sokuldular diye ne bu tribin senin ya!
