(bkz: kadir inanır)'ın rolünün hakkını verdiği filmdir aynı zamanda.
öyle yanında 40 çakalla dolaşan, binmediği cip modeli kalmayan belinde amerikan yapımı silahlar taşıyan ''deli yüreklere'' ''polatlara'' ''ezellere'' benzemez
vurulacak biri varsa o vurur, yatılacak bir mapus varsa o yatar...
filmdeki bir amcanın ''yigide bak yigide kınından çıkmaya hazır bir kılınç gibi keskin vede sivri''
şeklinde tanımladığı türk sinemasının kasketli ,yumurta topuk ayakkabılı,bıyıklı,saz çalabilen süper kahramanı.
birinci filmde ramazan, toprak kavgasi icin giriştigi bir mucadelede cinayetten 11 sene yer ve iceri duşer. icerisi kendi raconunu yaratmiş, gardiyan ve bir iki elebaşi mahkumun at oynattigi, garibanin ezilip ac kaldigi bir pislik yuvasidir. ramazan garibani ezen koguş agasi mustafa (yaman okay) ile mucadeleye girer. şartlar onu bir cinayete daha iter. 7 sene daha alir ve mudur tarafindan surgun edilir.
surgun edildigi maphusa tatar ramazan'in şohreti kendisinden once gider. lakin yeni hapisteki tezgah da eskisinden farkli degildir. yeni mapusun agasi abdurrahman cavuş (hayati hamzaoglu) ve yakin adami akseli ali ile tatar ramazan arasinda cok gecmeden cekişme ba$lar. sonunda takar bicagi avluda herkesin onunde abdurrahman cavuş'a!
hastasi oldugum iki film...
sonunda şoyle bir yazi cikar filmin:
"tatar ramazan, 700 kasaba, 70 vilayet, 7 duvelde nami soylendi!"
her iki film de 1990 yapimi, yonetmen melih gulgen. eser kerim korcan. filmlerin tam isimleri, tatar ramazan ve tatar ramazan surgunde'dir.
Kesilerek te olsa sık sık kanal 7'de yayınlanan, ben tatar ramazanım bu oyunu bozarım, bıçağı hasmıma bir kez saplarım gibi repliklerin olduğu, kadir inanırın devleştiği müthiş film. ikincisi de vardır. Bu sefer sürgündedir tatar ramazan.
otobüs yolculuğunda denk gelebilecek muhteşem sinema eseri.
Bu alem ne kahpedir ciğerine saplayarak gösterir insana. Yiğitlik, doğruluk beşer nazarında beş para etmez, tatar ramazanlar sürgün edilir, düzenin doğruluk için yazılmış nizamı kokuşur, doğruyu ezer. Pistir bu dünya, kalleştir.
yeşilçam'ın en güzel örneklerinden biridir. yönetmenin mesaj vereceğim kaygısıyla maceranın içine edilmemiştir. (kötü örnek: eşkıya) işttiğime göre, tatar ramazan yayınlanırken, cezaevlerinde hayat dururmuş; yaprak bile kıpırdamazmış. bu da, nasıl bir gerçeklik damarı yakaladığına ayrı bir delildir.
- sana tatar ramazanın selamı var
+ hangi tatar ramazan?
- roketatar ramazan zaa xd.
+ yeteeer, yeter uleyn ben bu oyunu bozarım..bana esaslı bir bıçak bulun.
r'leri söyleyemeyenlerin adını tatay yamazan diye telaffüz ettikleri film. yani sözün özü bir r'leri söylememeye bakar tüm karizma, sadece r'ler akıllı olucan ...
ceza istediği kadar uzun olsun, yeter ki koridorlar kısa olmasın. insan
bir kere yürümeye durdumuydu her şeyleri unutur. nedendir bu? çünkü; volta cezanın törpüsüdür.
3. çekilsin diye kampanya başlatabileceğim film. son sahnesinde ahmet kaya nın söylediği bir türkü vardı bir kere izlediğimde denk geldim sonra yasaklanmış o sahne o türküyü de bulamadım.
