yöreden yöreye lezzeti değişiyor. ama milyon tane tarhana çorbası içmiş arkadaşlarım en güzelinin bizimki olduğunu savundu. tarifi de köşeden vereyim madem. un, yumurta, irmik, süzme koyun yoğurdu, domates, biraz su iyice yoğurulur.* dinlendirilir ertesi gun oklava ile cok ince olmamak kaydi ile acilir, sofra mendillerine serilir, kurutulduktan sonra cekilir. yapilisinda da tarhanayi da eritmeyiz tane tanedir. yumusaktir. bulgur tanesi gibi dusunun. pisirirken icine kiyma koyulur, nane yapilir, biraz da acı olursa damak orgazmi kacınılmazdır.
Diğer çorbalardan hep bir adım geride duran çorbadır nedense. Evde yapılabilmesi, onu diğerlerinden daha kolaycı yapıyor sanırım**. Ancak yine de yokluk günlerini anımsattığı için* biz ondan razı, o bize razı; geçinip gidiyoruz. Hava da soğuyormuş. Doğal gaz gelmeseydi de sobayı kursaydık; patates gömerdik küle.
maharetli bir elden çıktığında, hiç bir çorbanın yanından geçemeyeceği çorbadır. izmir-ankara yolu üzerindeki uşakta tarhana baba dan bu çorbayı içmeden ve tarhana almadan geçmeyiniz.
en sevdiğim çorbalardan biridir. Hem pratik hem lezzetli. Gecelerin vazgeçilmezidir adeta. Tabağa konduktan sonra bir iki kaşık süt atılıp karıştırılırsa da güzel bir tat elde edilebilir.
