Zamanında Fransa'da bir aşçı yaşamaktadır efenim. Aşçı Tunie. Tabii o zamanlarda her aşçının özel bir lakabı vardır efenim. Aşçı Tunie'nin de lakabı bol baharatlı anlamına gelen "Tan"dır efenim. Bir gün aşçımız restorantına müşteri çekmek için bir spiceal yapar efenim. Müşteriler, "Special De Tan Tunie" diyerek usta Tunie'nin spesyalinden isterlermiş efenim. O günden bu yana söylene söylene Special De Tan Tunie, şimdiki halini -tantuni- halini almıştır.
Mersin'in meşhur yemeği. Ankara'da güzel tantuni yapan bir yer bilen varsa bana bir yardım etseler keşke . Mersin dışında nerede yediysem bu tantuni ise ben izninizle öleyim dedim çünkü.
Doyurmaz ama güzel olan tarafıda budur. Baharat ve etin dilinizde havai fişek gösterisi yapıp insana dünyanın en lezzetli yemeğini yiyormuş gibi hissettirir.
bu işte para var diyen bazı hıyarların lapin gibi atladığı ve güzelim dürümün içine ettiği müthiş lezzet.
Allah rızası için hakikaten ustası olmayan adam yapmasın. tantuni nedir bilen adam zaten bir defa size gelir bir daha uğramaz 5-6 ay sonrada kapatıp gidiyorsunuz.
Bugün yine dayanamayıp üç tane lavaşi arka arkasına götürdüğün lezzet. Ama bu lezzeti türkmen yemeğini kekolar yapmasın abi muş'un dağından gelip herşeyin içine ettikleri gibi bu güzelim lezzetin içinde etmesinler .
Aslen yokluktan icat edilmiş , pisiriminde su kullanilan arap tavasi.
Ayrıca mersin de tantuni sektörü adiyamanlilarin elindedir.
Ince lavas ile yapılani ve et olanı makbuldur.
hiç yemedim ama kokoreç hastasıyımdır. üzerine böyle acı biber yanına ayıran(alternatif: şalgam) iyi güzel. mükemmel gider. hele bide gece karnın açıktığında açık bulup yiyorsan tadından yenmez.
