nefes aldığın havayı göremiyorsun, ama hiç havasız ortamda bulunmadığından farkını bilmiyorsun. hava gayette olan, sıkışınca patlayan, sürtünme yaratan, atomları olan, uçakların içinde uçtuğu moleküller birleşimidir. tanrıya bir kanıt değil.
öbür tarafta sorguya çekildiğinde anlarsın tanrının olduğunu denilebilir bu gerçeği isteyenlere. olmadı sorgudan çıkarken şikayet var kutusuna yaz bu istediğin kanıtı onlar zaten sana döneceklerdir illa ki.
Derhal geçiyorum gecenin ve konunun anlam,önemine değindireceğim copy paste kısmına.
''mevlânâ buyurdu ki:
hudâvendgâr'ı şu anda, gerçek olarak göremez.çünkü onun hudâvendgâr'ı görsem diye görmeyi arzuladığı şey, hudâvendgâr'ın yüzündeki örtüdür; bu anda hudâvendgâr'ı örtüsüz göremez. halkın babaya, anaya, kardeşe, dostlara, göklere, yerlere, bağlara, bahçelere, sayvanlara bilgilere, ibadetlere, yiyeceklere, içeceklere, hâsılı bu çeşit şeylere duyduğu istek, beslediği sevgi onları benimseyip esirgeyiş de buna benzer. hepsi de tanrıyı özler, onu ister. bu şeylerin hepsi de örtüdür.
bu dünyadan geçtilerde o padişahı örtüsüz gördüler mi bilirler-anlarlar ki onların hepsi de perdeymiş, yüze tutulan örtüymüş; diledikleri, gerçekte o bir tek şeymiş.
işte o vakit bütün güçlükler çözülür, gönüllerindeki bütün soruların, cevabını işitirler; herşey açığa çıkar. tanrının cevabı her müşkülü teker-teker, ayrı-ayrı cevaplandırmayı da gerektirmez. bir cevapla bütün sorular, bir uğurdan bilinir, müşkül çözülür-gider.
akıl, onu çabasıyla anlayamaz; anlayamaz amma çabasından da ne vakit kurtulur akıl? çabasını bırakırsa akıl değildir o.
akıl, pervaneye benzer, sevgiliyse mum gibidir. pervane, kendini muma vurur, yakar, helak olur-gider; fakat pervane de ona derler ki o yanıştan zarar görse, elemlere düşse bile muma dayanamasın; kendisini atsın-gitsin. bir yaratık olsa da pervaneye benzese, fakat mumun ışığına dayansa, kendisini ona atıp yakmasa o yaratık, pervane değildir. pervane de kendisini mumun ışığına vursa da o ışık pervaneyi yakmasa ona da mum demezler. şu halde tanrıya dayanan, ona ulaşmak için çalışıp çabalamayan kişi, insan değildir; fakat tanrıyı anlar-bilirse o bilinen-anlaşılan da tanrı değildir. i̇nsan ona derler ki çalışıp çırpınır, tanrının ululuk ışığının çevresinde rahatı-kararı kalmaz.tanrı da odur ki insanı yakar-yandırır, yok eder-gider, fakat hiçbir akıl, onu anlayamaz.''
bazen bende düşünüyorum gelsede altlarına sıçırtsa ateisleri diye ama zannediyorum ki yeni bir kulp bulunur. '' ulan tanrıda biz aciz insanlara kendini niye ispatlamaya çalışıyo'' amaç bağcı dövmek olduktan sonra her türlü yiyecek üzüm bulunur nasıl olsa.
zaten islam ve birçok semavi inanca göre tanrı'nın varlığı kanıtlanamaz. iman yani şüphesiz inanmanın mantığı da burdan gelir. tanrı walras'ın genel denge analizi değil ki ilk önce biri bişeyler atsın ortaya da sonra ondan sonra gelenler ileri derecede matematik kullanarak ispatlasın onu. ya da ne bekliyorsunuz hidrojenle azotu belli oranda karıştırıp bilmem kaç fahrenaytta tepkimeye sokunca tanrı'yı bulmaya çalışıyorsunuz? arkadaşlar namaz kılmayan da müslümandır. oruç tutmayan da müslümandır. hatta ve hatta içinden inandıktan sonra kelime i şahadet getirmeyen de müslümandır. ancak allah'ın varlığından ya da imanın altı şartından birinden şüphe eden birisi müslüman değildir işte. allah ne demiş bize? müslüman olarak ölün en fazla günahınızı çeker sonra cennete girersiniz demiş. peki müslüman olmak için ne gerekiyor? imanın altı şartına da inanmak. e allah bizi bu dünyaya imtihan için gönderdiğini söylemiş. imtihanın en gerekli yapan herkesin elinde sonunda başarıya ulaşacağı sorusunun cevabını söylerse imtihanın ne manası kalır? tabiki hiçbir zaman maddesel olarak ispatlanamayacaktır tanrı. zaten ispatlanırsa artık onun adı iman ya da inanma olmaz. yer çekimi kanunu reddediyorum bence yok öyle bir şey derseniz haliyle herkesten siktiri yersiniz. ya hepsini geç. 100 üzerinden bir sınava giriyorsun, 50 alsan geçeceksin. kötü bir harf notuyla da olsa geçeceksin. sen böyle bir sınavda 60 puanlık bir sorunun cevabı tahtada yazsın istiyorsun resmen. oldu canım başka derdin? bu soru da öyle bir soru ki öyle yarım puan almak yok. ya 60 tam alacaksın ya da 0 alacaksın bu sorudan. işte bu yüzden kusura bakma ama geri kalan her soruyu tam da yapsan bu soruyu yapamayınca kalıyorsun. ben sana inanmadım ama bak çok iyi insandım ben de cennete gireyim cehennemden korunuyumu sınav komitesi kabul etmiyor. yani diğer bir deyişle inanmayan iyi insanların belki toprağı bol olur ama bazılarının dediği gibi cennet sadece müslümanlar içinse diğer iyi insanlara ne olacak onlar da bence cennete girer sözü saçmalık. üzgünüm.
bir şeyin var olduğunu kanıtlamak herzaman olmadığını kanıtlamaktan daha kolaydır. örneğin sen bir elma yok dersen evrendeki her noktayı bana gezdirip o elmanın olmadığını kanıtlamak durumundasındır.
inançtan az da olsa nasibini almışsan yüce yaratıcının varlığını,gerçek olduğunu,diri olduğunu ;börtü böcekten, kendi vücudundan,hayvanlardan, doğadaki mükemmel dengeler ve bu dengeler arasındaki sistemlerden bulabilirsin. yüce yaratıcı bir sivrisineğin dahi sindirim sistemini tanzim etmiştir.
insan vücudu gibi harikalarla dolu bir organizmanın doğa tarafından tesadüfler aracılığıyla oluştuğunu söylemek akıl karı değildir. bir protein molekülünün tesadüfen oluşma ihtimali, bir maymunun daktilo tuşlarına rastgele basarken insanlık tarihini yazma ihtimaliyle aynıdır.
yani allah vardır ve gerçektir. ona inanın o hep yanımızdadır,heryerdedir. kanıtlanmışsa ne mutludur.
geç kalınmış bir soru cümlesidir. yüzyıllardır sadece "var, ben konuştum, arada muhabbet ediyoruz, bana bir şeyler söylüyor" denildiği için inanılan bir hayali sorgulamak için geç kalınmıştır. zaman zaman "ben inanıyorum sen kendi işine bak" denilerek geçiştirilmiş, bazen "sen nasıl inanmazsın etrafına baksana" denilerek kızgın bir tavır sergilenmiş, bazen de konuşmaya bile gerek duymadan can alınmıştır tanrı kanıtlamak için. bu durum yer ve zaman durumuna göre farklılıklar göstermiştir sürekli. inananlar tanrıyı sürekli kanıtlamışlardır, fakat yalnızca kendileri gibi düşünenlere.
çok sevdiğim bir yazarın da söylediği gibi "yahu adamlar kafalarından bir tanrı uyduruyor, olmadığını ispatlamak bize düşüyor" bu gerçekten çok önemli bir cümledir. çünkü bütün inananlar farklı tanrıya tapmaktadırlar aslında. tarihte bir çok tanrıya rastlanılmaktadır. çoğu zamanla unutulmuş, mitolojideki yerini almıştır. farklı olan bu inanılan tüm tanrıların aynı zamanda ortaya çıkmamasıdır. dünyada 187 farklı din topluluğu olduğunu düşünün, hepsi evrenin kendi tanrısı tarafından yaratıldığını iddia edecektir. peki bu iddiaları nasıl çürütebilirsiniz? adamın biri çıksa benim bir tanrım var, her şeyi o yarattı dese, elinde de 1500 sayfalık bir kitapla karşına dikilse, aynı saçmalıkları sana sıralasa, sen onun değilde, senin saçmalıklarının doğru olduğunu nasıl kanıtlarsın?
