insanın tanrıyı düşünmesi bile onu tanrılıktan çıkartır çünkü insan kendi sınırları içinden asla çıkmayan varlıktır. mesela bu durum da öyle. tanrı sıkılır mı? tanrı 31 çeker mi? tanrı öfkelenir mi? tanrı ağlar mı? bunlar aslında putperestlikten kalan daha sonra monoteist daha doğrusu ibrani denen üç büyük dinle de devam eden saçmalıktır.
sonuçta tanrıya sınırsız diyoruz ama sınırlı aklımızla ona belli kavramlar yükleyip onu kendi algılayabileceğimiz seviyeye çekiyoruz. yani tanrı diye bir şey varsa ve dindarların anlattığı gibi süper zekalı, sonsuz güçlü bir varlıksa o halde onu düşünmek saçma, anlamak imkansızdır.
