- sana inanmadım çünkü 5 milyar insanı sonsuza kadar cehenneme atacak, sadece ailesinden o eğitimi aldığı için inanan insanlara kıyak geçecek bir tanrıyı mümkün görmedim. eğer öyleysen hala inanmıyorum, karşımda olduğun halde sana açıkça isyan ediyorum. senin gibi tanrının dostu olmak istemiyorum.
elbette böyle bir tanrı ile karşılaşmayacağıma eminim. adam gibi bir tanrı çıkarsa zaten bana sormaz neden inanmadığımı.
+bana neden inanmadın?
- ben, şey, bana seni anlatmadılar, insanlar gruplarla kavgalara koşuyordu, birilerini asıp birilerini kestiler, anlamadım, anlatın dedim, düşün anlarsın dediler, sustum.. ama ben kendimden başkasına zarar vermeden yaşayan bir insandım; sen merhamet sahibisin; beni affetmeyecek misin?
+evet, merhamet sahibiyim, ama aynı zamanda adaletliyim de, şimdi seninle 5 vakit namazını kılanı bir tutarsam; benim adaletim nerede? sana anlatmayanlara gelince vay onların haline..
senin büyüklüğünü algılayacak çapım olmadığından inanamadım. inandım sandım. senin doğrularının benim doğrularımla örtüştüğü yerlerde ben vardım. aslında ben sen sen diye kendimi sevdim.
eğer tanrı bu soruyu soruyorsa demek ki gerçektir.
o zaman "sen bunun cevabını benden daha iyi biliyorsun tanrım, içimi gördüğünü söylerlerdi ama inanmazdım. şimdi gerçek olduğunu görüyorum, demek ki biliyorsun" diye bir cevap uygun kaçacaktır.
