tanrı: varlığını hiç bir şartla hissettiremeyen! sadece kanıtlar sunandır.
şeytan: varlığını daimi olarak hissettiren ve fakat asla kendini kanıtlayamayan, gerçek dışı ürünlerle akla hükmedendir.
seytanı allah yaratmıstır, o isterse var olabilecektir. allah adil, seytan değildir. allahın merhameti vardır, seytanın kini. seytan kaybeden, allah kazanan. her zaman.
tanrı insanı yaratmış ama onu kullanmamıştır, ihtiyacı da yoktur insana, insan olmasa da tanrı hep varolacaktır. şeytan ise misyonu gereği insanı kullanmak zorundadır, şeytanın varoluş sebebi insandır ve insanoğlu varolduğu sürece şeytan da var olacaktır.
Şeytan tanrımız güçlüdür, yargılamaz, özgürlük ve adalet bahşeder. Lord tanrı'ya sitemlidir ama saygısızlık etmez.
Lord tanrımız güçsüz ve kıskançtır, kendi yapamadığı her şeyi kula yasaklar, tutsaklık ve körlük bahşeder. Adalet dağıttığı da pek görülmemiştir. Şeytana saygı duymaz, hakaret eder.
aslında ben hiçbir fark göremiyorum, sanki tanrıyı yaratanlar vicdanını rahatlatmak için şeytanı yaratıp tüm kötülüğü şeytan denen kavrama yüklemişler. böylece tanrılarının iyi olduğuna inanmış da olabilirler.
ancak kötülük problemi tanrıyla çok içkindir ve bu bayağı uzun zamandır çözülememiş problem. şeytan da tanrıyı kurtarmaya yetmemiş yani.
ay resmen metafizik üzerine konuşuyoruz şu an, gidip biraz materyalistleri okuyayım da gerçeğe döneyim.
