kendi sabrın ile allah'ın sabrını bir tutarsan bunu düşünmen gayet normaldir. ne yapsaydı peki tanrı süpermen gibi uçup ''ben geldim güzel bayan sizi kurataracağım'' mı deseydi ? dünyanın yaratılış amacı zaten budur. herkes yaptığında özgürdür. allah asla ve asla karışmamaktadır. öyle olsa şeytan diye bir mahluk olmazdı değil mi ? eğer bunların hiçbirinin olmasını istemeseydi yaratan, o insanın nefsine azgınlığı, sapıklığı yerleştirmezdi zaten. o insan kendi nefsini kontrol edemedi ve allah'ın yasakladığı, en büyük günahlardan bir tanesini işledi. ama sen nefsine mukayet olur bu tür şeylerden sakınırsan mükafatını elbet alacaksın. ahiret bir sonsuzluk hayatı, bu yaşam ise sadece göz açıp kapayıncaya kadar biten rüya gibi. bizim için bile böyleyken bu zaman dilimi, allah için nasıldır varın siz düşünün.
inançsızlıkla inançlılık arasında kalmış kişi söylemidir.
--
ayetlere pek hakim değilim ve sadece mantık yürüteceğim. diyelim ki sen inançlı bir insansın ve tanrı sapık *. bu konuda sen ne yapabilirsin? seni,dünyayı ,evreni,cenneti ve cehennemi yaratan bir güce karşı ne yapabilirsin? hiç.
diyelim ki sen inançsız birisin... * inanmadığın bir tanrıya neden sıfat yakıştırıyorsun?
eline ne geçiyor? tanrıyı eleştirdiğin için kendini güçlü mü hissediyorsun? çok mu anarşistsin? inançsızlığın yüzünden kimse seni eleştirmiyor, sen benim inancıma laf atıyorsun ve ben sesimi çıkarttığımda, senin inancını eleştirmekle ön yargılı davranmakla itham ediliyorum.
ister paganist ol ister budist istersen hristiyan, nihlist, ateist. benim senin inancına yada inançsızlığına saygım varken aynı saygıyı sizden neden göremiyorum? inançla ilgili başlıkları neden muhalif inançlılar açıyor?
amacı ilgi toplamaktan başka bir şey olmayan kendi hayal dünyasında yaşayan ve benliğiyle düştüğü her çatışmayı sol frame e başlık olarak açan yazarlar aşkına; beni eleştireceksen,bana saygı duy. tıpkı benim sana duyduğum gibi.
şems'in 40 kuralından ilki şöyle der:
--spoiler--
Yaradan'ı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sen de korku ve utanç içindesin çoğunlukla. Yok eğer, Tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıftan bolca mevcut demektir.
--spoiler--
tek tanrılı dinlerin tanrısından bahsediyor isek, sapık değilse bile samimiyetsizdir genelde. insanoğlunun bizlerin yani, büyüme ve olgunlaşma dediğimiz süreç biraz da ölümün yaklaşmasının tetiklemesi ile oluyor ise, ölümsüz olan bir varlığın olgun olamama gibi bir sorunu olması da çok normaldir.
politeizmden bahsediyor isek de; zeusun olayı belli zaten, girip çıkmadığı seks alemi yoktur.
Holocaust'u izlemiş bir tanrı olarak varsa ciddi ruh hastası olabilecek bir tanrıdır. Ulan bir iki yıldırım atamadın mı hitlerin kafaya? Senin yapacağın işi ateist sovyet ruslar yaptı emekle üretilmiş silahlar sayesinde.
