acı bir şeydir. insanın yüreğini bir anda ağzına getiren durumdur. sevmişsinizdir,bitmiştir, gitmiştir, artık hiç bir şey ifade etmemesi gereklidir, lakin bir gün bir yerde tesadüf ya karşınıza gelmiş işte .unutulmadığının farkına varırısınız. içiniz acır, özlersiniz, çünkü unuttum demek bile hatırlamaktır.
ilişki bitmiştir. bir süre aşk acısı çektikten sonra artık hayata tekrar gözlerini açmışsındır. güler eğlenir gününü gün edersin. yeni insanlar, yeni ortamlar hatta yeni tenlere yelken açmışsındır. soranlara ise “unuttum yea, gelse dönmem geri asla” dersin. her şey gayet yolundadır. gezip tozarsın sevişirsin eğlenirsin. sonra hiç beklemediğin bir anda bir şey olur. o gelmemiştir sana geri ama hissedersin onu. durgunlaşır, herkesten uzaklaşırsın. konuşmayı sevdiğin insanların, sevişmeyi sevdiğin insanın yüzüne bakmazsın. tadın tuzun kalmamıştır.
ve aslında unutamadığının sadece kendini kandırdığının farkına varırsın.
maalesef hiç kimse tamamen unutulmuyor. alışıyorsun her şeye. yokluğuna, hissettirdiği acıya vs. teşekkürler.
benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına kızdığım oldu zamanında ama inandığımda...
ömrümde her şarkı başka bir kapı açtı ve bu şarkının ardında sen, bu kapının ardındaysa benden önce söylenmiş sözler vardı...
Bunun daha kötü versiyonu da vardır. Tam unuttum dersiniz, tüm şerefsizliğiyle karşınıza çıkar ve kendini hatırlatır.
Ne gerek var böyle şerefsizliklere?
