hic bi boka katkisi olmadan bu ulkeden defolup gidecek yazarimizin (bkz: nomad55) aglamayi dahi beceremediginin serzenisi olan baslik. surekli gozleri dolmakla dolmamak arasindaki ince cizgide olan, aglamamak icin kendini kasip gurur yapan kendinden utanan insancik eylemidir aglamayida yarim birakmak.
geniz yanar, etraftaki herşeyi çift görmeye başlarsın gözden akacakken tam soğukkanlılığın tutar ve kurur gider. Duygusallığı bile yaşatamıyoruz kendimize.
