üzücü olan durumdur, zira internet olmadığı zamanlarda tek eğlencemiz takvim kağıtlarının arkasındaki fıkraları okuyarak eğlenirdik, bir sonraki gün gelse de fıkrayı okusak diye günleri iple çekerdik...
genellikle hiç komik olmazdı o fıkralar ama güzeldi, değerliydi. cidden babaanne evi takvimlerinde bir sayfa dua bir sayfa özlü söz bir sayfa fıkra falan olurdu, şimdi hep kıssa falan var.
