bozuk süt...
ben ki, bebekliğimden beri sütle yaşayan,günde 2 bardak süt içmeden duramayan bir bireydim, ta ki bir gün es kaza dolabın derinliklerinde unutulmuş o bozuk sütü içene kadar. o gün bugündür "ya bozuk çıkarsa" korkusundan içemiyorum, kokusuna bile bakamıyorum. o derece midem bulandırıcı.
kokusuna bakmadan, ya da ''acaba bozulmuş mu, dur bir koklayayım'' demeden direkt ağza götürülen bozulmuş süt, bu listenin en nadide örneklerinden birisidir.
içi kireç tozu dolu bi kutuya pipet sokup hüp diye çekmiştim. tadının iğrenç olması dışında ölüyordum, evet. pipetle ne alakaysa, fantazi yapmışım resmen.
