bize önemli diye gösterilen fakat okunduğunda hiçbir özelliğinin olmadığının anlaşıldığı romanımızdır.yazarı şemsettin sami' dir. ilk romanımızdır. okunmaya değmez, edebi yönü olmayan bir kitaptır.
--spoiler--
romanın sonunda bütün karakterlerin ölmesi de okuyucu ve edebiyatımız için acı bir durumdur.
--spoiler--
Ah biçare kadınlar, neler çekerlermiş! Biz erkekler onları kukla mesabesinde kullanıyoruz. Yolda serbest ve rahat yürümelerine mâni oluyoruz. Bu ne rezalet! ne küstahlık! Bir erkek tanımadığı başka bir erkeğe rastgelse, yüzüne bakmaz, söz söylemez. Lakin tanımadığı ve bir başka defa görmediği bir kadına rastgeldiği gibi gülerek yüzüne bakmaya ve söz söylemeye başlar ve kovsalar bile yanından ayrılmaz. Demek oluyor ki, biz karıları insan sırasına koymayız. Kendimizi eğlendirmek için onların ruhunu sıkarız.
ilk roman olma özelliği nasıl bir özelliktir?
yazar bunu kaleme alırken ne stres yapmıştır kimbilir:
lan bizim yakup benden önce bitirmese romanını, ilk ben olmalıyım...
Üç farklı aşk hikayesini içinde barındıran edebiyatımızdaki ilk yerli romandır. Şemseddin sami nin bu 'felaketname' değil dediği eser gercekten de aşkların yanında felaketlerle dolu bir olaya sahiptir.
O değil de insan böyle nasıl sever. Ne kadar güzel bir sevme biçimidir bu Allah ım. Acaba böyle aşklar var mıdır, böyle bahtsızlıklar olabilir mi diye kendime sordum durdum. Sonra aklıma menfaatci insanlar geldi düşüncemden bile vazgeçtim.
