barış için, demurkırası için, halkların bilmemnesi için türkiyeli denmesi şartmış, bırakın canım siz de, hadi ordan! abi madem barış istiyorsun neden diretiyorsun, neden geriyorsun siyaseti, neden kan dökülmesinden yana değilim deyip kan dökenlerin dilini dayatmaya çalışıyorsun? demek ki amacın barış falan değil, mevcut çözümsüzlüğün sürüp gitmesi, neden? çünkü mevcut durum senin arkına su taşıyor. sen kimsin? barışı istemeyen herhangi biri benim için... titrin, sana ne diye hitap edildiği, ölülerinin değişik gazete ve yayın organlarında hangi unvanlarla kamuoyuna duyurulduğu hiç önemli değil. eminen, geçinen, parazit bir şeysin işte...
biri demiş ki "türk" denecek, yok lağn hayır demiş öbürü "türkiyeli" denecek! niye abi niye, ikinizin dili de dayatan, zorlayan, baskıcı, savaşan bir dil. öbüründen çok da bir farkı yok berikinin. türkiye halkıymış, türkiyeliymiş, türkmüş, bokmuş, kılmış, yünmüş, püsürükmüş, aksırıkmış, tükürükmüş... ne önemi var, diğerinden ne farkı var? lan oğlum esas olan hani barıştı? barış için ben, türk'üm diyebilirim, kürdüm, estonyalıyım, mozambikliyim diyebilirim hatta ve hatta orospu çocuğuyum bile diyebilirim. buna mı takıldık, bunun için mi bilmem kaç senedir oluk gibi kan akıyor, can yitiyor? ben derim, ne istiyorsanız o olurum, olmasam da öyleyim derim, barış olsun bana, razıyım, yeter ki onursuz olmasın kolbastı! taviz olmadan barış olmaz.
