Dün itibariyle Konya'da başlamış olan " Anadolu Kartalları " adlı tatbikatın uluslararası kısmına israil'in katılmaması yönünde Başbakan R.T.E. vasıtası ile talimat verilmesi sonucu oluşan siyasi kriz durumudur.
Söz konusu durum Dünya basınında geniş yer bulmuş ve bu tavıra anlam verilemediği manşetlerde yer almıştır.
türkiye'Nin orta doğu stratejisi. ermenilerle, suriyelilerle, iranlılarla olan barış çalışmalarını orta doğu'daki israil egemenliğini yok etmek için yapıyoruz. davos krizi de bunun parçalarından biri. islam'ın hakim olduğu coğrafyada yaşanan yahudi-müslüman çatışmasının müslüman tarafını tüm dünya önünde savunmak bu stratejenin olaylarından biriydi. trt'de yayınlanan ayrılık dizisi, israil'le her sene yapılan tatbikatın iptali, yine arap krallıklarıyla yakınlaşma da orta doğu'da israil'i psikolojik olarak zayıflatma amaçlı. israil devletinin bölgedeki tek destekçisi türkiye, bunlarla kendi çapında bölgeye egemen olma amacında.
tabii, tartışılır yürütülen yöntemler. bence de sert tavır alınıyor. diplomasiden fazla anlayan biri değilim ama ani ve sert tepkiler veriliyor. belki de devlet stratejisi çizme konusunda tecrübesiz olduğumuzdandır. bilmiyoruz.
israil'inde türki'ye ye nota gönderme hazırlığına başlayarak sert tavır almasını sağlayan durumdur. kanımca iki ülke arasındaki ticari anlaşmaları da olumsuz yönde etkilicektir
şimdiki süreç türkiye'nin ortadoğudaki dış politikasını israil güdümünden uzak kalarak belirlediğini ve bunu yaparken de israil'in ulusal çıkarları ile kimi zaman kesiştiğini göstermektedir. türkiye maalesef 28 şubat'ın büyük bir yanlışı olarak o dönem ki antlaşmalarla ortadoğu'da israil'in peşine takılmıştı. sonrasında yaşanan gelişmeler türkiye'nin de aynı israil gibi ortadoğu'da önemli bir aktör olması gerekliliğini ortaya koydu. yani türkiye bu bölgede israil'in rakibiydi. neden rakibi ile demokratik ve uluslararası seviyede rekabet etmek varken peşine takılsın ki? aklın yolu birdir ve türk dış politikası* doğru olanı yapmıştır. şu an yaşananlar, peşine takıldığı israil'den kopmalar ve sonrasında bölgede iki ülkenin çıkarlarının çatışması şeklinde yorumlanmalıdır. tabi ki bu sorunlar asla askeri boyutlara getirilmeden demokratik iki ülkenin uluslararası arenada veya karşılıklı diplomasi ile çözmesi gereken sorunlar olarak kalmalıdır. öte taraftan türkiye bölgedeki çıkarları doğrultusunda optimum kar için çalışmaya devam etmelidir.
dip*: bir ülkenin dış politikasını sadece hükümet belirlemez. hükümet, dışişleri bakanlığı bürokratları, büyükelçiler, askeriye, istihbarat örgütleri v.s. belirler. hatta çoğu zaman seçilmişlerin etkisi daha azdır, orta ve uzun vadeli planlarda özellikle.
israil in uc yil once vermesi gereken insansiz ucaklari hala teslim etmemesi, suriye ve iran ile arabuluculuk teklifine sirtini cevirip, turkiye yi yok saymasi, pkk ya aciktan destek vermeye devam etmesi ve turkiye ile dostluguna karsilik dusman oldugu suriye ve iran a turkiye nin de dusman olmasini istemesi bu noktada onemli etkenlerdir.
diger yandan son yirmi yildir aramizin kotu oldugu iran ve suriye siki baglar kurup, avrupa birligi ne birazcik ta olsun sirtimizi yan cevirip arka komsularimiza yonelmemiz de bir etkendir. suriye ve iran kendi ulkelerinde neredeyse pkk yi bitirdiler ve pkk nin tek yuvasi abd nin kontrolundeki kuzey irak kalmasi da turkiye nin dis politika konusunda bir kez daha dusunmeye itmistir.
konya daki tatbikata israil in cok katilmak istemesinin nedeni konya daki arazi sartlarinin egitim icin cok daha elverisli olmasi ve arazi yapisinin alcak ucusa uygun olup suriye ve iran in cografyasina benzemesidir. komsulari ile yapilacak bir baska savasa ortak olmak istemeyen turkiye icin bu iptal cok dogru bir karardir, arkasinda durulmalidir.
halkın azerbaycan'a yapılanlar karşısındaki tepkilerini israil'e yalandan tavır koyarak azaltma çabasıdır. gündemi değiştirmedir bence. bu mesele de davos krizi gibi fos çıkacak. 24 nisan'da yahudi lobilerine gittiklerinde ya da başka bir olayda sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıldığında göreceğiz bunu.
yanlış ve duygusal tavırdır, ki ülkelerin dış politika programlarını duygusallık belirlememelidir. israil in filistin halkına karşı yaptığı zulüm elbette kabul edilebilir değildir fakat koca bir ülkenin* dış politikasını bu vahşeti kullanarak şekillendirmesi, hiç te gerçekçi değildir. okulda hocamın tam bu durum için bir sözü vardır; "dış politika determinant üzerine kuruludur".
israil lobisi çok güçlü bir ülkedir, "biz lobi falan anlamayız, küseriz" gibi beylik tavırlar belki ülke içindeki seçmen için sevimlidir, size puan kazandırabilir ama dış politika da sizi bu söylemlerle ciddiye bile almazlar, bir ülkenin üzerine düşmanca politika izleyerek gitmek asla politik bir başarı kazandırmaz, davos ta ki duygusal çıkıştan sonra hangi dünya ülkesinde başbakan için iyi yorum yapıldığını gördünüz, olmaz arap yarımadası ülkeleri hariç buna destek veren görmezsiniz, çünkü son derece popülist ve ülkeye getirisi olmaycak bir eylemdir o, ha yapana ülke içinde oy olarak geri dönebilir mi, olabilir, ancak ülke nin dış politikası oy malzemesi yapılmayacak kadar önemli bir meseledir ve bunu anlayanlar için önermsiz beylik bir tavırdan öteye geçemez. dünya da israil e açıkça düşmanlığını belirten ülke hangisidir, iran, peki yıllardır "saldırırız, vururuz" diyen bu iran niye israil e bir türlü savaş ilan edemez*, çünkü bu iran a hiç bir şey kazandırmayacaktır da ondan, ha ahmedinejad bu düşmanlığını her platform da dile getirir nedeni ise ülkesinde bolca miktarda bulunan aşırı uç seçmenlerdir. "halkım öyle istiyor" gibi popülist yaklaşım ve cümlelerle dış politika belirlenmez, bu olsa olsa seçmene şirin gözükmenin bir yolu olur ve ülkeye kazandıracağı hiç bir şey yoktur, aksine bu düşmanca tavır dünyanın bize cephe almasına ve hatta entegre olduğumuz dünya ekonomisinde yerimizin sağlam kalmamasına neden olur. bizim yapmamız gereken israil in bu güçlü lobisini kendi ülkemizin lehine kullanmaktır. peki israil in yaptığı vahşete varan saldırılarına sessiz mi kalınmalıdır, hayır, bunun da dış politika makamlarınca uygun görülen ve bizi dünyadan soyutlamadan yapılabilecek yöntemleri vardır.
ülkeler arası düşmanlık tohumları ekmek, eken tarafa asla fayda sağlamayacaktır, aksine karşı tarafın dünya da destek görmesini sağlar.
nihayetinde (bkz: birleşmiş milletler) israil'in savaş suçu işledigine oylama sistemi ile kabul etmiştir. umarım artık bir dur denir bu duruma. türkiye bastırdı sesini duyurdu. sus pus durmak yerine artık tavır koymak gerektigini yıllar sonra görmek güzel.
attan inip eşeğe binmek gibidir. israel gerekeni yapıp soğukkanlılıkla karşılamakta ve tavır koymama konusunda diretmektedir.
israel'in ortadoğu'da tek güç olma hayalini son zamanlarda iyice zorbaca yapmaya çalıştığı su götürmez bir gerçek. ama israel'e tepki koyarken çok dikkatli olmak gerek zira tepkiler elinde patlayabilir.
hele türkiye'nin tepki koyması çok tehlikeli.
türkiye'deki musevi iş adamları,
the us federal bank ve amerika'daki yahudi lobisi;
tavır alırlarsa pek çok konuda sıkıntı yaşayabilir türkiye.
velhasıl ben imf'ye çekilen rest gibi içi boş bir tepki olarak görüyorum. yok eğer türkiye ortadoğu meselesinde taraf değiştirmekte kararlıysa; değişik günler bizi bekliyor demektir.
"van minut"tan ileri geçmeyecek tavırdır. hatta geçemeyecek deseydim daha iyi olurdu. geçemeyecek çünkü türkiye'nin şeyi yemez ilerisi için. biz de hep içimize atarız zaten. ben şahsen kendim bendeniz bunu çok yaptım, ama sonuçta bir şey olmadı.
ayrılık dizisi miymiş tavır? "hııh küstüm saaa ben pi kere" mi dedi israil? yöök, tam tersine gözdağı bile verdi :"mesela türkiye ve suriye anlaşamazlarsa, türkiye bizim dostumuz olur. düşmanımın düşmanı benim dostumdur." ismini hatırlayamadığım israilli bakanın açıklaması budur, o kadar da cesur. kim diyebilir çıkıp şimdi burda "biz şuna buna ona düşmanız" diye? heeh, sen israil kadar g.te sahip ol bi önce, sonra sert tavrı yata yata da koyarsın anam.
çok garip durum var ortada. hem kalkıp türkiye nin kimseye kul köle olmasını istemiyorsunuz biz türkiye yiz tavrımızı koymalıyız imf den para almamalıyız aç kalsakta almamalıyız diye yırtınırken, bu zamana kadar hep boyun egmiş hükümeti eleştirirken şimdi kalkıp nasıl türkiye için zor olur, türkiye de olan yahudi iş adamlarından korkarsınız anlamıyorum. siz ne istediginizi biliyormusunuz acaba ? bugün ortadogu da istedigi gibi cirit adan bir ülke ilerde bize dostmu olur sanıyorsunuz.
yok öyle bir şey konyada vızır vızır israil uçakları var. daha dün mayınlı araziyi veriyorduk. zaten bülent arınçta söylemiştir. israille dostluğu ilan etmiştir.
şahsen bunun vatandaşın tutumlarını yumuşatmaya ve rahatlık hissi uyandırmaya yönelik bir çalışmanın devamı olarak görüyorum. israil, dolayısıyla yahudiler ve tabii ki abd karşısında türkiye tek başına nasıl böyle rest çeker mek içerisindeyim doğrusu.
bu işin ilerleyen kısımlarında göreceksiniz ki türkiye'nin müthiş yükselişine şahit olacağız. tüm ortadoğu ülkeleri ve diğer islam ülkeleri arasında bir yıldıza dönüşen türkiye, kısaca özetlemek gerekirse, bu şişmenin içinde çözülecek ve eriyip bana sorsanız herkesin bahsettiği şu büyük oyunun odağına sürükleniyor.
elbette ben de inanmak isterim böyle dik bir duruş sergileyen ve israili azarlayan bir türkiye'yi ancak 'etin ne budun ne' derler. sanki türkiye suni bir kahramanlaştırma içerine giriyor gibi.
