20 yaşındaki genç nesile tecavüz etmektir. bağırta bağırta, zorlaya zorlaya, döve döve ırzına geçmektir. geri kalmışlığın en belirgin örneğidir.
bir de askerlik hakkında kötü şeyler söyleyenlere vatan haini gözüyle bakmıyorlar mı, işte o zaman insan daha çok çıldırıyor. ülke gençlerini boş işlerle köreltmeyin, hayatlarından 15 aylarını veya 6 aylarını çalmayın. herşeyi askerliğe bağlamayın, etmeyin, eylemeyin. yazıktır, günahtır.
iş ararsın, askerliğini yaptın mı sorusu gelir.
kız istersin, yine aynı soru çıkar karşına.
hayatta ciddi adımlar atmak için askere gitmeyi beklemek neden?
--spoiler--
zorunlu askerlik hizmeti, emek, zaman ve kaynak israfıdır. erlik, derhal bir meslek statüsü kazanmalı ve profesyonel ordunun bir parçası haline gelmelidir. her üç ayda bir toplanan yüz binlerce genci askere dönüştürmek için harcanan çabanın onda biriyle ordunun işlevselliği on kat artırılabilir. sosyo-ekonomik açıdan geri bırakılmış toplumun zorunlu askerlik hizmeti yoluyla olumlu anlamda biçimlendiği düşüncesi asla geçerli değildir. bunun kanıtı, nesillerdir askerlik hizmetini tamamlamış erkeklerin yönlendirdiği günümüz toplumunun mevcut düzeyidir. askerliğin insanı adam ettiğine ilişkin inanç, bütünüyle temelsizdir. on dokuz yaşına kadar cahil bırakılmış genç erkekleri dayatma yoluyla, on beş ay içerisinde bilinçlendirmek mümkün değildir. dolayısıyla, 460 gün boyunca izmarit toplayarak mıntıka temizliği yapmış olanla, kanalizasyonu denize akıtan aynı kişidir. dolayısıyla, 460 gün boyunca vatan sevgisi aşılanan insanla, devletine kazık atan aynı kişidir. dolayısıyla, 460 gün boyunca vatandaşını adam etmek için uğraşanla, insani gelişmişlik endeksinde dünya 84'üncüsü olan aynı ülkedir. ordu, zorunlu katılımlara ihtiyaç duyamayacak kadar ciddi bir kurumdur. aldığımız eğitimin süresi on haftadır. çağdaş hiçbir ordu on haftalık erlere güvenerek varlığını sürdüremez.kahramanlık şiirleri okuyan ve komando üniforması giymiş beş yaşındaki çocuklar kadar asker olan bizler, bu vatan için öleceğiz. çünkü ne savaşmayı biliyoruz ne de hayata dair bir umudumuz var!
--spoiler--
büyük büyük harflerle yazılması gereken yer; çağdaş hiçbir ordu on haftalık erlere güvenerek varlığını sürdüremez.kahramanlık şiirleri okuyan ve komando üniforması giymiş beş yaşındaki çocuklar kadar asker olan bizler, bu vatan için öleceğiz. çünkü ne savaşmayı biliyoruz ne de hayata dair bir umudumuz var!
dünyada tutulmamasına rağmen, türkiyede tutuluyor olması şaşkınlık konusu olmakla birlikte bu zorunluluğun kalkması temenni edilendir.
en azından süre kısaltılsın, zaten işsizlik güçsüzlük malum, bir de işinden gücünden olmasın insanlar şeklinde bir ara yol bulunabilecek ama her nasılsa bir türlü o ara yolu bulunamayan ve öylece sürüp giden bir zaruri istikamettir askerlik.
yapan "ben yaptım lan onlar da seve seve yapacak" der bizde. bedelli yapana da ayşecik derler. eşitlikse meramınız düşürün hepsinin süresini, temel eğitimi verin gönderin, yazıktır günahtır. gençliğe de, evine ekmek götürene de, devlete de.
daha öncede söyledim yine söylüyorum. tahminimce askerliğin indirilmemesinin sebeplerinden biri uluslararası arenada dünya'nın 4. büyük (güçlü) ordusu pozisyonundan kayıp gerilere düşme ve bu sebeple türkiye'nin dünya üzerindeki bir numaralı kaale alınma sebebinin ortadan kalkması korkusudur.
devamındada söyledim, kuru kalabalıkla güçlülük olunmuyor bizimkiler ancak böyle kendilerini kandırırlar.
