avrupa gençliği dini ve milli geçmişleriyle çok ilgilenmez *, ahlaktan bihaberdir. türk gençleri ise aile kavramının hala devam etmesi nedeniyle bu manevi duygulara aşinadır. bunlara uygun yaşamaya devam eder.
18 yaşına gelmiş bir avrupa genci hayata çoktan adımını atmış, ailesinden yardım almıyor, belki ailesiyle kaldığı için onlara para ödüyordur. (aynı zamanda okuyup çalışıyordur)
18 yaşına gelmiş türk genci öss'yi kazanamamış ailesi tarafından belki 3. belki 5. defa dershaneye yollanıyordur. (genelleme elbette)
avrupada gençler önceden rocker takılıyordu, sonra punk oldular.
şu anda bizim gençler rocker ve punk takılıyorlar ama ne olduklarını bilmiyorlar.
şu anda avrupadaki gençler emo'dur
5 yıl sonra türk gençler emo olacaktır.
türk gençliğinin avrupa gençliğiyle kıyaslanmasının maddeler ve örneklerle bezenmiş halidir. türk gençliğini eleştirmek büyüklerimizin kuşkusuz en doğal hakkıdır ancak şartlar ve zeminin müsaitliği 'neden göze alınmaz' bu bir soru işaretidir hep akıllarda. örneğin üniversiteyi bitirmiş bir avrupalı yaşıtılya kıyaslanan türk genci, sanki muhteşem imkanlar dahilindeki fırsatlardan faydalanmayı reddedip kıç büyütmektedir. işte bir fark,
avrupalı gencin hayatı garantidedir istediği bölümü okur, bitirir ve sevdiği alanda çalışır, türk genci ise okulunu bitirince 'ekmek paramı nasıl kazanırım' derdinde olduğu için maddi getirisi yüksek bir yere kapağı atmaya çalışır* başarılı olsa dahi hayati hep bir karamsarlıkla doludur.
ahlak tanımazlıkları yüzünden, bayağılaşan ve nefsinden başka hiç birşeye değer vermeyen bir gençlik yaşamaktadır avrupa'da. türkiye ise vicdanını ve ahlakını kaybetmemiş gençleri hala bünyesinde barındırmaktadır.
