güzel bir duygu olsa gerektir, özenilesidir. böylesi şanlı bir tarihi okuyup öğrendikçe türk olmak isteği daha bir artıyor insanın içinde. türklerin tarihini kendi tarihimden daha çok bilmekteyim ve kendi tarihimden çok türklerin tarihiyle övünmekteyimdir. aslında kandan daha fazlasıdır türk olmak. türküm diyebiliyor, türkiye için fedakarlık yapabiliyorsa bir insan gerçek bir türktür.
ilklerin adamı olmaktır. insanlığı bir vücuda benzetirsek türkler başı temsil eder. beyin oradadır çünkü.
bugün göt yönetimi almıştır ama baş her Zaman baştır.
türk olmak aslında türk kalmaktır. bugün başka milletlere evrilen halkların bir çoğu türkten türemiştir. geri kalanlar da doğrudan veya dolaylı olarak türkten etkilenmişlerdir.
tanrı türkü korusun ve yüceltsin.
daha anlamını bilmeden her sabah varlığını milli varlığına armağan eden, faşizmi bilinçaltında default olarak barındıran çocuk olmaktır. gözü açılan çok az kısmı bu lanet durumdan kendini kurtaramasa da zihnini kurtarır.
Türk olmak; ehliyet dersine arabayla gitmektir, tanıdık birini görünce arabayı üstüne sürmektir, gaz kaçakları çakmak ile kontrol edendir ama herşeyden önce Türk olmak gurur kaynağıdır.
bu yaşıma kadar; artı, eksi bir numarasını görmediğim özellik.
yani; herhangi bir kamu kurum ve kuruluşunda ''buyurun bay Türk, siz Türk olduğunuz için diğerlerinden %50 fazla maaş alacaksınız.'' diyen olmadı.
ya da, bir bankaya gittiğimde; '' bay Türk, size bilmem kaç bin lira kredi veriyoruz, durumunuz müsait olunca ufak ufak ödersiniz, ödeme planınızı cennet vade yapıyoruz.'' diyen de olmadı.
belediye otobüsüne bindiğimde; '' türk geldi yer verin.'' diyen de olmadı.
''sen Türksün; benzin, sigara, alkol, doğal gaz, elektrik, ulaşım, v.b sana %50 daha ucuz diyen.'' hiç olmadı.
bütün bunlar olmazken ne oldu bilir'misin?
ödemeyenlerin elektrik faturaları sırtıma yüklendi, tıpkı ödemedikleri vergiler gibi.
'' ne mutlu Türküm diyene'' dediğim için ırkçılıkla suçlandım.
en üstün ırk olduğunu sanmaktır.
viyanaya gidip, eskiden buralar hep bizimmiş edebiyatı yapmak, mısır'da dedelerimiz var geyiğinden sıkılmamaktır.
"türk'ün türk'ten başka dostu yoktur" sözüyle yaşamak ama içten içe kavga etmekten haz duymaktır.
cehalet mutlulukturu yaşamaktır. kimse oturup da bir şeyler araştırmaz ama biz bunu yaptık şuna gömdük zamanında diye böbürlenir. biri gözlerini açacak diye ödleri korkmaktadır. eski tas eski hamam devam etmek onlar için en iyisidir. en azından %50 sinin. **
diğer milletlerin yanında kendini ezik hissetmektir.
''keşke doğduğum vatanı seçebilseydim'' diye hayıflanmaktır.
seninle hiç ama hiç alakası olmayan atalarının yaptıklarıyla niçin övünülmesi gerektiğini anlayamamaktır.
düşünmektir.
sürekli düşünmektir...
ya da tam tersi, düşünmeyi bırakıp anı yaşamaktır. iki basamaklı iq ile sefil ama mutlu ve gururlu olmaktır. budist rahiplerin bile çekmediği acıları çekmektir.
