Türk devletine vatandaşlık bağı ile bağlı herkes Anayasanın 66. maddesi gereği türk'tür. Türküm diyen kaç kişini kanında saf türklük vardır acaba? Diye sorulur elbet.
millete tabiyet dil ve kültürle olur. 2 almanla 2 türk evlendiğini düşünelim 2 aile biir almanyaya yerleşiyır diğeri türkiyeye . Bu ailelerden doğan çocuklar doğdukları ülkenin dilinde ve kültüründe büyüyor ise(tercihen). iki evladımızdan biri alman biir türk oluyor. Kn olarak baksak ikiside melez. Bu kan mantığıyla ne alman olabildi ne türk.
Sebebi şu türkler tarih boyunca kültürlerine bağlı olmuşlardır ve kimseye kendi dillerini,kültürlerini Çinliler, ruslar,ingilizler gibi dayatmamıştır bunun için de ister anadolu ister kafkasya ister Türkistan nereye giderseniz gidin kan olarak türklüğe pek uzak değillerdir
Tabi Moğollar gibi önüne geleni öldürmediği için karışım olmuştur ama kan olarak altay kanı baskındır.
Teknik olarak mümkün değildir. Çünkü bir ırktan sonradan olunmaz öyle doğulur. Herkes kendi ırkıyla gurur duysun arkadaş. Türk olmayanın türk'üm deme gibi bir zorunluluğu yok.
Sahtekardır.
kim ne ise onu hissetsin. Türk dostu olsun, türk sever olsun kafi.
Türk olmayıp türk hisseden adamın asıl aidiyeti içinde gizli durur.
Birisi asıl aidiyetine küfür etsin hemen uyanır içinde başkalık.
yo dostum yooo, kışkırtıcıymış, yemciymiş (yazar burada troll ifadesinden nefret ettiği için kullanmak istemiyor) ne halt olursan ol. anlata anlata insanlığı öğreteceğiz size. hadi başlayalım.
bir kere türk kimdir, türklük nedir sorularının cevabını inadına ırkta ve etniklikte arayan beyin fukaralarına ilk hatırlatmamız gereken şey, millettir. çünkü millet primordialistlerin zavallı ve çaresiz inatlarına rağmen inşaı bir kavramdır. milli kimlik inşa edilir; etniklik de bunun bir boyutunu elbette oluşturabilir, tarih, kültür, dil, din hakeza öyle. ama unutmamak gerekir ki, sadece etniklik üzerinden kimlik inşası mümkün değildir. çünkü zaten millet olmanın gerekliliği bu formülü dışlar. gelelim türk kavramında etniklik mi ağır basar yoksa inşaı millet vurgusu mu? işte burası devletin 100 yıllık paradigmatik çabasının aslında hayat bulduğu noktadır. esasen devlet etniklik vurgusunu öne çıkarmadığını iddia etse de, uzun yıllar devletin -haklı sayılabilecek- refleksleri nedeniyle bunu tam anlamıyla başaramadı. iç ve dış tehditler millet kavramını oluştururken merkeze alınan türklük paydasını sürekli olarak ırkçı olarak niteleme eğilimindeydi. haksızlardı ancak devlet politikaları bu tepkiselliği doğru kanalize edecek sağduyuya uzun yıllar sonucu erişebildi. doyasıyla imparatorluklar çağından milletler çağına geçişti türkiye de elinde kalan en son ve en kapsayıcı kozu oynamak zorunda kaldı. geldiğimiz noktada yanlışlar, eksiklikler elbette var ve düzeltilmelidir ancak bunu salt ırkçı -ki nefret ettiğim bir kavramdır- karşı reflekslerle akamete uğratmaya çalışmak art niyettir.
o halde;
"türk olmadığı halde kendini türk hisseden insan" ifadesi zaten cümlenin başındaki kurnazlığı kendiliğinden ele veriyor. tekrar söylüyorum, millet inşaı bir kavramdır ve zaten hissi boyut taşır.
Ne mutlu Türküm diyene.
M.Kemal Atatürk
"Özünü anlamak gerekir, ulusalcı bir yaklaşım.Bu topraklara hizmet eden herkes Türküm diyebilir günümüz siyasetçilerinin yaptığı postmodern ayrımcılığın dışında bir kavram okuyun öğrenin."
