Türkçe şekil bakımından dünya dilleri arasında eklemeli (aglutunative) diller grubundandır.
Türkçede kelimelerin köklerine bazı yapım ekleri getirilerek yeni yeni kelimeler türetilebilir. Böyle kelimelere türemiş kelime denir. Kelimelerin köklerine çekim ekleri de gelerek o kelimelere cümle içinde işlerlik kazandırır.
Kelime kökleri isim (ve isim soylu kelimeler: isimler, sıfatlar, zamirler, zarflar, edatlar ) ve fiil kökü olmak üzere iki türlüdür. Ayrıca hem isim hem fiil kökü olan ve cümledeki anlamına göre değişen kökler de vardır, böyle köklere ikili (sesteş) kök de denir: savaş, barış, boya, güreş, göç, eski, iç, acı...
