redd-masal
Gölgesi düşerse ruhuma benden önceki herşeyin,
Perde açılmadan önce kendime gelmeliyim.
Ben mi diktimki bu kostümü neden giyeyim?
Hayat başladığı gibi biter.
Belki de rolümü boşvermeliyim.
söğüdün yaprağı narindir narin
içerim yanıyor dışarım serin
zeynebi bu hafta ettiler gelin
zeynebim zeynebim allı zeynebim
beş köyün içinde şanlı zeynebim
bir yanda yorgun düşmüş yaşlanmış insanlar
bir yanımda ümitle aşla uyananlar
dünyanın her hali burda...
dağınık odamda çok düştüm yaralandım ama
sarıldım hayata... (bkz: şebnem ferah)
belki benim kağıt param, bir şekilde, döne dolaşa senin cebine girmiştir
belki aynı posta kutusuna değişik zamanlarda da olsa birkaç mektup atmışızdır
ayın karpuz dilimi gibi batışını izlemişizdir deniz kıyısında
aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede belki de birkaç günarayla
olamaz mı? olabilir **
hiçbir kalpte kalamam içinde iyilik yoksa
beklemeden giderim kalbim git diyorsa
ben küsmem hayata başkaları küsüyorsa
birgün ışıklar banada yanacak asıl olsa.
hiçbir kalpte kalamam içinde iyilik yoksa
beklemeden giderim kalbim git diyorsa
ben küsmem hayata başkaları küsüyorsa
birgün ışıklar banada yanacak asıl olsa.
yaşın kadar geçtim sevgiden
her sevgi değildi böyle derinden
önce heyecandan sonra yaşlılıktan
titriyor, titriyor, titriyor ellerim
ne olur kızma,
genç değilim ki sevgilim
Mevsim rüzgarlari ne zaman eserse
O zaman hatırlarim çocukluk rüyalarım
şeytan uçurtmalarım.
Öper beni annem yanaklarımdan
Güzel bir rüyada sanki sevdiklerim
Hayattalarken hala
Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız Kulesi ve adalar
Ah burda olsan çok güzel hala
istanbul da sonbahar
Her zaman kolay değil
Sevmeden sevişmek tanimak bir vücudu
Yavaşça öğrenmek alışmak ve kaybetmek
istanbul bugün yorgun üzgün ve yaşlanmış
Biraz kilo almış ağlamış yine
Rimelleri akıyor
