gençliğimi kimse bilmez
sakallarımdan cocuk kokusu
ağzımdan ay ışığı fışkırır benim
ceketimi yağmurlara astığımdan beri
tehlikeli şiir okur
dünyaya sataşırım ben
-ahmet kaya
-korkarım.
Bana yeniden şarkılar söyleten kadın
Baka baka doyamadım, hem kokladım da
Sarhoşluğu geçmedi hala
içimde sevdan...
Hala hoş bir havan var
Ne güzel adın
Bir çizik attın gönlüme, kanattın.
güzelsin ama garipsin de diye
düşünmüştüm seni ilk
gördüğümde
elinde kartpostallar, üstünde
kan çiçekleri vardı sanki teninde
elveda sevgilim, diyorsun
gideceğim ardıma bakmadan
bu uzlaşmaz iki kalp bizim
yaralarını yarıştıran
sen bana rüzgar içimde
eser, coşarsın derimde
karanlıkta evine
soyundum geldim son kez
sen bana düşman içimde
kanar akarsın derimde
karanlıkta evine
geldim, Seninim son kez
soğuksun çünkü kırılgansın diye
düşünmüştüm seni ilk gördüğümde
elinde gitarın, üstünde
gökkuşağı vardı gözlerinde
kör olmuştum ışığından o zaman
yavaş yavaş görüyorum
göze alıp sensizliği şimdi
seni terkediyorum
Başlık icinde nasıl aranır-bulunur bilemen, büyük ihtimale yazılmıştır ama şu söz nasıl da gönüllere hoş bir dokunuşla tesir eder;
"Seninle cehennem bir ömür bana, sensiz cennet bile sürgün sayılır."
Wayamk hüzünlendim yine eyledim viran.
