intihar öncesi yazılan son mektupların ölümden birkaç dakika öncesini düşünerek ömrün 50 sene mi dersin 100 sene mi dersin bütün hayatını o a4 kağıdına sığdırmak isteyen insanın son tümceleridir.
tek kelimeyle söylerim ben bunu yazmaya gerek yok. hiçliği. çoğu kişi hayatını çok da farklı olmayan şeylerle doldurmaya çalışır. şu an dünyanın bi çok şeyine sahip olsanda, birisiyle en büyük aşkı yaşadığını düşünsende, bunların önceden tecrübelenmemiş olma ihtimali yoktur. bu yüzden bir şeyin ikinci kez yaşanması en büyük şey olamaz. yani çoğumuz kökünde aynı atomlardan oluşan aynı şeylerin peşinden koşan maddelerin değişik bir formuyuz. bu tarz hırs düşkünü, tatmin amaçlı hayat yaşayanlarda benim gözümde kocaman bir hiçtir. sokaktaki izmaritten farkı yoktur. yazmadan önce düşünmek gerekir. bir cümleyi bile.
şükredilecek durumdur, yazının icadından önce ölü gidenleri düşünürseniz. hele a4 düzeyi sadeca bir asır hadi bilemediniz iki asırlık olaydır. yetinmeyi bilmek lazımdır.
o anda zaten tum yaşamın hiç olarak gözükeceği için hayatında hiç de zorlanmayacağın eylemdir.
AÇIKLAMA:benim gözümle hayatın şu anda da bir hiçten farkı yok.
