ikimiz elektrik elektronik mühendisi oldu. Mühendislerden biri Siemens te diğeri turkcell de çalışıyor.
Biri avukat oldu. Kendi ofisini açtı.
Diğeri de doktor oldu. Şimdi doğuda bir köyde.
Bu dörtlü lise 1deydi tabi. Lise ikide 3 sayısal 1 eşit ağırlıkçı olarak dağıldık. Sonra da ağız burun giriştik hayata.
1.elektrik elektronik muhendisi
2.insaat muhendisi
3.makine muhendisi
4.ilk 20 bine girip tercih yapmadi
Bizim arka 4lu haylaz ve caliskandi.sivri zeka dedikleri olay herhalde bu.
ben ta en arkada, en dip köşede oturuyordum.
gümülcineli göçmen bir arkadaş vardı yanımda.
adı turan.
onun yanında mıstık mustafa. biz ona "kara kuyruk kelebek" derdik. güvercinleri vardı. güvercinle kopya çeken dünyadaki tek insandır bu mustafa.
mustafa delikanlı çocuktu. anası babası ölmüştü o bebekken. aileden zenginlerdi, öksüz ve yetim olduğu için dayısı olsun, dedesi olsun bir dediğini iki etmemiş, şımarık yetiştirmişlerdi.
mustafa'nın yanında umut vardı.
öğretmen çocuğuydu, hiç sevmezdik onu.
inekti amk piçi.
derste playboy dergisine bakıyorduk, bu orospu çocuğu şikayet etmişti bizi, mustafa, ben ve turan disipline gitmiştik. allahtan babamın tanıdığıydı müdürler felan yırtmıştım.
pencere kenarındaki ikili oğuz ve ümüt(asıl adı ümit'ti tabi, biz ümüt derdik)kafa çocuklardı.
kopya olsun, makara muhabbet olsun candı ikisi de.
mustafa'nın önünde sınıfın kaşarları sırasıyla, neşe, vildan, pınar ve özlem vardı.
ders içinde yere kalem düşürüp neşe'nin bacaklarına bakmak arka 5'li olarak en büyük hobimizdi.
pınar'da çok deli bir kızdı.
benim önümde de ali ve osman vardı.
biz onları ikisini bir kişi kabul edip ikisine de ali osman derdik. iyi top oynardı bu ipneler.
ben en köşede otururdum zira sınıfın bütün cigara stokları askıda en dipteki montun cebinde zulalanmıştı. bana emanetti.
ya ne günlerdi be.
hani bir karikatür var ya;
"biz orospu çocuğuyduk..." valla biz işte o karikatürdeki en fırlama sınıftık ya.
şimdi bakıyorum da.
sene 91, sene 2016.
kaç yıl geçmiş?
tam 25 sene. yuh amk, çoğunuz yoktunuz lan o vakit ibişler...
işte o arka sıradakiler ne yapıyor şimdi?
birkaçını biliyorum.
oğuz doçentlik yapıyor fen edebiyat fakültesinde.
ümüt bir giyim mağazasında müdür.
turan'ın tekel bayi var duaçınarında. ufak bir yer.
mustafa, dayısının tekstil fabrikasında. porsche ile geziyor, 3 kez evlendi boşandı. 3'ü resmi, 3'ü gayrimeşru 6 çocuğu var ve kürt değil.
ali ve osman ikisi de astsubay oldular. kadere bak.
neşe evlendi, 19 yaşında kızı var, onu nişanlamış.
vildan, o da evli, bir bankada müdür yardımcısıydı.
özlem'i bilmiyorum. ama pınar fena motor oldu malesef.
bunların içinden şu an ümit, mustafa ve turan ile görüşüyorum. bir defa da neşe ile karşılaştık.
umut piçi de memur oldu,
nerde bir sol gösteri var, önlüğünü giyer katılır hala. saçları da dökülmüş salağın.
işte böyle.
güzel günlerdi lan.
sınıfımızda kara tahta vardı ama hepimiz pırıl pırıl aydınlık gençlerdik.
Sanirim lysden 180 puan alana yuzde 50 li burs veren isik universitesinde ikinci öğretimde falan okuyorlardir. Bir de onune gidip resim çekiyorlar ya, komik oluyor.
