böyle bir arkadaşım var. istisnasız her sınavda ikinci kağıdı ister ve sınavı bitmek bilmez.
-abi gene ikinci kağıdı aldı ne yapıyo bu bilmiyorum ki destan yazıyo mübarek.
+nispet yapıyo bize kesin, bi çıksın görecek o. yarım saat oldu bekliyoruz yahu.
asıl muhabbet sınavdan cıkınca başlar:
"-süper geçti dimi sınavın.
+yok ya çok kötüydü.
-ikinci kağıda ne yazdın peki çok merak ediyorum.
+psikolojik olarak iyi hissediyorum öle kendimi üstüme gelmeyin.*"
iki ihtimal vardır bu öğrenci için:
ya çok çalışmıştır ve çanın bi tarafına koyuyordur afedersin
ya da bi bok bilmiyordur ancak çaktırmamak amaçlı bileğine kuvvet yazıyordur
ikinci ihtimal daha bi yakındır lakin. *
zor bir sınavda ve kimsenin kalem oynatmadığı bir sırada, cırtlak sesiyle öğretim üyesinden ek kağıt isteyen öğrencidir. adamı deli etmektedir, durum gerçekleşirken de içten ana avrat sövülmektedir.
işte o öğrenci tam dövmeliktir, göz boyamak onun diğer adıdır. Birde saçlarını savurur, gözleri bir başka bakar o öğrencinin. Sevmeyiz biz o öğrenciyi. 2. kağıt bir imza gibidir. Çalıştım demenin 7 katı 9 fazlasıdır. ahh ahh o 2. kağıdı istemek yok mu işte o öğretmenim ben yağcıyım sınavım bitti şimdi sizin için yazıyorum demenin 2. yoludur ki sınıfın gözünün içine soka soka yapmak, fark yaratmak ayrı bir haz yaratır o şahısta 2. kağıdı istedi o daha ne yapsın çocukcağız.
bilip bilmediği ne varsa kağıda yazan öğrencidir. hayatımda bir defa istemişimdir 2. kağıt akşam eve götüm havada yürüdüm resmen lan o sınavdan da 58 mi ne almıştım.
Uzun çözümlü problemlerle dolu bir sınavda istemek gayet normaldir. Hatta bazen 3. kağıtta istenebilir. Öğrenci elinde fırsat varken tablo ve grafikleri daha geniş ve düzgün çizmek isteyebilir.
