Sıkıntı denilince akla gelen Turgut Uyar söylemi: "Ben hep sıkıntılıyım. Yani bir adamın canı sıkılır, o ben'im. Çünkü bana en yaraşan durumdur sıkıntılı olmak... Ne söylenmişse ve ne söylenmemişse, ne yapılmışsa ve yapılmamışsa, ne düzeltilmişse ve düzeltilmemişse ondan sıkılan biri... işte böyle başlıyordu her yerde mutsuzluk. Ve mutsuzluk büyük bir umut gibi çekiyor kendine beni. Değişiyorum ve çoğalıyorum gibi. Tek büyük doğrunun yarım dilimi o... Ben, kutsal bir bahaneyim, belki de bir sığınağım kendime."
kayıp şehrin karanlıgında dolaşan sıkıntı dalgasına karşı günün ilk ve büyük ihtimalle son zehrini de vücuduma hapsettikten sonra, bugun oldukça fazla sayılabilecek dakikalarımı harcadıgım televizyonu kapatıp beni bekleyen sıkıcı odama dönmenin vakti geldi...
günlerdir içimde varolan sıkıntıyı en ücra köşelerdeki poşetleri karıstırarak gidermeye çalıştım. ve bugun bulundugum klinik laboratuarda hiçbir bulguya ulaşamadım!
yarına ertelenen bir bekleyiş içinde telefonumu kapatıyorum...
bu aralar çok sık gördüğüm kabusların sebebini bilmiyorum ama bir labirent karmasıklıgını teşkil ediyorlar...
evet! galiba bu gece onlarla konusmanın vakti geldi... yatagımın altındaki çekmecede beni bekliyorlar... beklesinler!
henüz giyinmedim ve yanıma almam gereken bir hikaye var...
dedim ya bugune dair elime kayda değer bir şey geçmedi! sıkıldım!
insanı rahatlıkla düşündüklerinden korkutup, kendisini inkar edebilecek duruma getiren duygudur. her zamanki zevkler, istek duyulan eylemler ve konuşmaktan hoşlandığınız kişiler kurur kalır gözlerinizin önünde. son derece ciddi bir şekilde uğraştığınız şeyler değersizleşip küçülür. duvarlar uzar, oda içinize doğru çekilir, "offf" diye mırıldanırken sarf ettiğiniz kelimeler saydamlaşır, kimi zaman tıpkı lafı bir yere getirmeye çalışıyor gibi büyürler yine içinizde, ama cevap veremezsiniz. hayat yoksunluğunun beyne vurduğu dakikalardır.
iki elinizi alın ve boğazınıza götürün sıkın sıkın ve sürekli böyle nefes alamaz şekilde gezin.
sonra bunu sabahın köründen akşamına kadar yaşadığınızı farz edin. sıkıntının açılımı.
boğuluyorum sözlük her bir Allah'ın günü.
insanin aşıkken bulunduğu doğal ve sürekli ruh hali. çok ilerlerse depresyona kadar gidebilme ihtimali vardır ve bu ihtimalin yuzdesi oldukça yüksektir.
