en belli başlı örneği anneannemdir.
-yazlıkta sıcaktan ölürken klimayı kapattırır.
-evde vantilatörü kapattırır.
-arabada giderken camları kapattırır 'uyy çok esiy, soğuk hep guluncuma doldu tek bi camı açın yavrum yinede siz bilirsiğizde' diyerek. evdeki camları kapattırır. hafif bi rüzgar gelmesine sebep olacak açık biryere tahammülü yoktur. onu çok sevmeme rağmen bazen bu huyuna tahammül edemiyorum ama anaaanedir, candır ses çıkmaz. birde bunların otobüsteki versiyonları vardır. yaşlılar. otobüs öyle sıcaktır ki nefes alamazsınız. buna birde insanların ter, ağız kokusu da eklenince gerçekten dayanılmaz olur. bunun üstüne bir yaşlı gelir tam oturacakken açık olduğunu farkettiği camı kapatır ve oturur. o an varya o an tam tepesine bi tane indiresi gelir insanın. aradan vakit geçer birileri açtırır ama o yaşlı söylene söylene ve sadece bi kaç santim aralar camı. sinirden çatlanır.
annemdir. ' bütün gün çalışıyor bu alet sanki sen ödüyorsun elektrik parasını' diyerek azarladıktan 5 dakika sonra 'aç bari şu klimayı, hep ben mi söyliycem?' diyerek beni benden alır kendisi.
cehennem sıcağına kendini alıştırmaya çalışan bunaklardır. ya benim normal şartlarda yaşlanıp ölmeme daha 50 sene var teyze. bırak da gençliğimi serin serin yaşayayım.