mısır'lı bir iş adamının tavsiyesi ve ikramı üzerine içtiğim, ve tadına bayıldığım, ancak bir daha o tadı bulamadığım çay.
içmeyenlerin ve çayına içim süt koyanların ancak laf attığı çaydır aynı zamanda.
Abartıyla yerilmesine yahut özenti olarak adlandırılmasına anlam veremediğim içecek. O zaman vodka içen de rus özentisi olsun ya da cappuccino, espresso falan içen italyanlara özeniyormuş meğer. Bana göre yumuşak bir içimi olan güzel bir içecek. Benim görüşümdense sütlü çaya burun kıvırıp sürekli sürekli çay öven, sallama içilmez demleme içilir bik bik bik diyen kişi vizyonsuzdur, alışkanlıklarına takılı kalmıştır ve earl grey olmadığı müddetçe adam akıllı bir tadı bile olmayan bir içeceği yere göğe sığdıramayan zevksizin tekidir. Gerçi earl grey de ingilizlerindi dimi. hadi bakalım nasıl oluyormuş sözlükçüğüm.
Muazzam bir tat. Çayın içine bir miktar süt koyarak yapıyorsunuz. Tanımlamaya yaklaşmak için isminden belli şeyi anlatırken düştüğüm rezilliğe bak. Şu sıralar favorim. Tarçınla da taçlandırıyorum. Kahve gözden düşüyor sanki.
Yıllar yıllar evvel ingiltere ye seyahat eden babaannemin de kaptığı çay kültürü. Küçükken anlam verememiştim tabii, meğer sebebi dingilizlerin çay kültürüymüş.
Geçtiğimiz günlerde kahvaltıda bizim ufakligin bardağına dokecegim sütü, içinden birkaç yudum içtiğim kendi çay fincanima döktüm. Sonra çayımı mahfettim diye hayiflandim.
Halbuki esime gore Meşhur sütlü çay efsanesini tatmaya bir fırsat dogmustu... içti ve cok beğendi. Ben tadına bile bakmadım.
Bence çaya yapilmis bir eziyet sütlü çay. Tadını bile bilmeden önyargı ile böyle düşünüyorum. Sebze yemeyen çocuğuma kızmam ne kadar anlamsız.
