sokakta açık çöplerin yanından geçmek. Bir defasında rüyamda çöpten bir kedi fırlıyordu ve bütün yüzümü tırmalıyordu. o günden beri çöpler korkulu rüyam. kelimenin tam anlamıyla...
yazar kişilerin korkularıdır.
çocukluktan dolayı yakamı bırakmayan gece korkuları var bende. gece lambası, televizyon alayı açıktır. ama ben yine de korkarım. hatta başımda el feneri ile yattığım bile olur (elektrik giderse diye). son zamanlarda olayı iyice abarttım. gece bir şeyden korktuğumda, başka korktuğum bir şeyi aklıma getirerek diğerini bastırıyorum. işe yarıyo sözlük. bu böyle devam ediyo sabaha kadar ama olsun.
tuhaf mı normal mi bilemem ama korkum "asansör". ne zaman binsem bozulur ve içinde kalırım korkusu var. bi akraba ya da arkadaşa gittiğimde asansör yavaş olanlardan ise binmediğim bile olur yani kat 10-11 bile olsa.
palyaço. komik ya da saçma gelebilir ama ben palyaço gördüğümde kalp atışlarım hızlanıyor, terliyorum, onların yüzüne bakmak bana en büyük işkence, sanki birden bana zarar vereceklermiş gibi hissediyorum.
