bi' tür postmodern aribra atasözü.
bir alacakaranlık kuşağı olarak ece kscg zamanları gördüm hep. bir kabus gibi içimize çöken sol frame'den kocaman taşlar yuvarlanırdı tozlu tozlu. kalabalık başlıklarda hep bir bilgi kaygısı ard arda sıralanırdı. ezilmemek için, işte böyle fazla bilgiden bunalan bünyelere, böyle anlarda aribra sadeliğine ve ironisine mazhar olmak adına bu cümleyi sizler için kurdum sevgili yazarcanlar...işte o aribra atasözü geliyor.
sözlükteki bir yazardan bıkma yakarışı. ve hala devam eden hareketli sol frame dalgalanması kaçmak mı sövmek mi bilemediğim durum. kaldırsan bir diğeri anında yetişiyor indeks gibi bitmiyor bitmiyor.
