zaten sözlükte yalnız değilsen dışarıda hiç değilsindir. buralar bir tuhaf, herkes kendi halinde garip, enteresan bir şey bu sözlük. dışarıdaki gibi kolayca kaynaşılmıyor insanlarla. anlamadım ki daha tanımıyorlar da ama tırsıyorlar sanki bilgisayar başından insan yiyorlar. ne ilginç insanlar var amk. allahtan dışarılar iyi kediler, köpekler, ağaçlar falan kurtarıyor durumu.
sözlükte bile arkadaşsız kalmaktır. 'ben mi kendimi kapatıyorum, insanlar mı bana açılmıyor?' sorusunu akıllara düşürebilir bu durum.
hatta saatlerce sözlükte takılıp hiç entry girmeyecek kadar ortamdan uzak kalmaktır. normal hayattan sonra sözlükte de arkadaş ortamı kuramayacak kadar soğuttum kendimi.
evladım zaten sözlüktesin diye yalnızsın, çık bakalım bi dışarı yalnız kalıyo musun? yeni geldim vasluı maçından, istanbul cayır cayır yemin ediyorum, o kalabalıkta yalnız kalınır mı be? şair misin lan ergen?
