2010 aralıktan beri anlık düşüncesizliklerimden dolayı birsürü arkadaşım hayatımdan çıktı. çıkanların ardından böööyle baktım, ne kalsınlar diye ne de gitsinler diye 2 kelime ettim fazladan. üzgündüm ama gereksiz bi sakinliğim, uğraşmayışım da vardı. bir süre düşünmedim, oh be dedim aynı şeyler üzerinde konuşup durmuyordum artık. bazı gereksiz şeyler de oldu kırılmadım, kırmadım da değil. ne oldu ne bitti, unuttuk, sakinledik. bir sözlük itirafını üzerime alındım, sonra mesaj kutum parladı, sonra buruk konuşmalar, buluşmalar falan filan şimdi o arayı yok saymalar, tatil planları,vs... hep güzel şeyler bunlar.
bi arkadaşım daha var ama o safi keçi. şimdi eskişehir' e geldi, arabasını parketti. bizim eve doğru baktı ama benim odama doğru değil. normalde o ne zaman eskişehir' e gelse bizim günümüz olurdu ama bugün yaşananlardan dolayı değil.
hani diyorum ki, bir arkadaşımla mesaj kutumunun parlamasıyla yine, yeni, yeniden olduk da şu bizim keçiyi de bi şekilde yola getirsen evimizin zili parlasa be sözlük!
sevdiğim kız artık ne yapacağına karar versin istiyorum. bıktım bu film izleyip, sarılıp, şarap içip, dudaklar arasında mikronluk mesafeler bırakıp sonra geri kaçmalardan. bir karar versin. ha bir de yanıma gelsin, özletmesin kendini...
biri beni durdursun istiyorum sözlük. kahve manyağı oldum çıktım. sabahları iki nescafe, öğleden sonra türk kahvesi. kalbime mi vurur, selülit olarak mı vurur, yakacak beni bu kahve.
