misal, kalabalık mutsuzluktan yalnız mutsuzluğa geçişimi sorguluyor vicdansız beynim. ye başını da ben de kurtulayım bana türlü oyunlar oynayan zihnim. allah kimsenin karşısına içimdeki benin bana yaptığını yapacak kadar acımasız birini çıkarmasın. öyle keskinim ki kendime, kılıcımın ucu zehirli. oysa hepi topu iki ucu boklu değnekti gerçeğim.
bu saatten sonra türkiye'de yaşamak, soluduğum her oksijen. bir teröristin gizli tanıklığıyla paşaların ceza alabildiği bir ülkede can güvenliğimden endişe ediyorum. belki 3, belki 5, belki de 10 yıl beklemem gerekse bile bu ülkeden siktir olup gideceğim.
whatsapp ta dakikalarca o çevrimiçiyken öylece beklemek. acaba kiminle konuşuyor diye düşünmek. o an onun orada, telefonu elinde tuttuğunu bilmek ama yazamamak.
