insanlığın başında yeterince onu kemiren talihsizlik var hastalık, yaşlılık gibi. bir de insanların kendi arasında yaşadığı husumetlerden dolayı vahşileşmesi çok korkunç. erken ve sebepsiz öldürülen insanları izlemek korkunç. bu insanların seslerinin sonsuzlukta yankılanacağının hayallerini kuran vicdansız dindarları görmek daha da korkunç. tek hayat varken, tek şans varken saçma sapan ideolojiler yüzünden ondan vazgeçmek veya vazgeçirtilmek korkunç.
george carlin'i anmadan olmaz: "Dünyanın dört bir tarafındaki askeri mezarlıklar tanrının yanlarında olduğuna inandırılmış, beyni yıkanmış ölü askerlerle doludur."
günlerdir okuyoruz, dinliyoruz, izliyoruz. evet acıya renk aramıyoruz, acı her yerde acı...
vatan için canını feda eden kutsal canların önünde pisi pisine bir canın yitip gitmesi gerçekten acı..
bir tarafımız şehit, bir tarafımız karanlıklara şahit...
