Annemlerin odasında yatıyorum ışıklar kapalı tavana bakıyorum. Çok yalnızım sözlük asosyallikten ölücem. 4 gündür evden çıkmıyorum ne arayan var ne soran çevremde hiç kimse kalmadı. Eskiden mutlu çevrem okul ve iş ortamım vardı. Şimdi hiçbir şeyim yok sözlük. Gidip bilardo oynucak param bile yok. Faceye her baktığımda lise dersane arkadaşlarımın farklı mekanlarda fotoğraflarını görüyorum. Beni adam yerine alıp arayan bile yok sözlük. En yakın arkadaşım dediğim adamların sikinde bile değilim. Neyse arkadaşlar uzatmıyım daha fazla. Bu sene istanbul üniversitesine başlıyorum. inş. Arkadaşlarım olur. Bu lanet şehirde tanıdığım bildiğim kim varsa silip atıcam yeni bi dünya kurucam kendime.
