sevdiğim adamı düşünüyorum. onunla ilgili fotoğraf kareleri film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor. birini sevmek böyle bir şey sanırım. onun gözlerini, bakışlarını gözümün önüne getiriyorum, gözlerimi kapatıp onun sesini hayal ediyorum. en ufak ayrıntılara bile takılıyorum. örneğin: eşofmanın rengi, ders notları aldığı son defterin kapağının rengi...onunlayken yemek yiyemediğimi çünkü heyecandan midemde yüzlerce kelebek uçuştuğu zamanları düşünüyorum. soğuktan buz gibi olmuş ellerimi onun kabanının cebine sokup onun eliyle birleştirerek ısıttığımı ama bir yandan da çabuk ısınmasın da o cepten elimi çıkarıp onun elini bırakmak zorunda kalmamayı istediğimi hatırlıyorum. arabasının sunroof'undan başını çıkarıp araba kullanmaya kalkıştığı o günlere gidiyorum...ve sonra onunla yollarda kaybolmayı özlediğimi hissediyorum...kısacası şuan onunla yaşadığım şeyleri düşünüyorum, özlüyorum...
ev annesi günü bugün. ocakta asure fırında yemek var. ton balıklı sandvic yaptım cay da demledim. oh mis. cok güzel oluyormus boylesi. okulu mu bıraksam acaba.
mal gibi oturuyorum. kalkmaya niyetim de yok acıkcası.
dün yaptıgım patlıcan böreğini yuvarladım kahvaltı niyetine.
arkadasım aradı araba bende gel spora gidelim dedi. ona bile üşendim.
Bu da böyle bir gün olacak gibi.
