Keske ask denen sey olmasaydi , daha guclu olurdu insanlar. Keske kalp atmasaydi ve duygular olmasaydi. Uzulmezdi o zaman insanlar. Birseyi unuttuk , bunlar olmazsa insan yasamaz ki?
neden pişman olduğum kararların sebebi ben değilim? hayatımın kırılma anları olarak adlandırdığım dönüm noktalarında neden seçimi yapan ben olamadım? benim hayatım neden başkalarının aldığı yanlış kararlarla şekilleniyor? buna son isyanımdan sonra karşıma çıkan ve daha öncekilerle kıyas dahi edilemeyecek ehemmiyetteki dönüm noktasında, seçim yapmak benim elimdeyken, neden aklım ve beynimin nasıl olduğunu anlamadığım şekilde hemfikir olduğu şıkkı seçemedim?
''saçını teke kertmesi yapmışsın, o koca poponla daracık kot giymişsin, suratın kösele gibi bi ton makyaj yapmışsın ama göte benzemişsin, ağzını yaya yaya iki kelimeyi bir araya getiremiyosun, geçen sene de burda çalıştım diyosun ama mal gibisin bi boktan anlamıyosun.'' diyemedim ya yüzüne içimde kaldı orospu sürtük seni!
korku ve hüzün... Sabah en yakın arkadasın, 25 yasındakı gencecık kızın trafık kazasıyla ani ölümunden sonra babanın agır yogun bakıma alındıgını duymak... Kelımeler kıfayetsiz! Ne hissedebılırsın kı! Babanın can cekısmesı, orda agzında hortumla yasama baglanması sadece otup duran bir makıneyle... Diren, sadece direnc... Bunlar bana fazla...
