bazen susmamın beni doğru sözcükleri ayıklama zahmetinden kurtardığını düşünüyorum. oysa ben kendimi sözcüklerle iyi ifade eden biriyimdir. bazen doğru sözcük bulamayacağımın hatta yanlış seçtiğim sözcüklerle en sevdiğim insanı inciteceğimin kaygısını yaşıyorum. işte o zamanlar susmak bana en kestirme çözümmüş gibi geliyor. susmak karşı tarafın yüreğinde dil yarası açmamı önlüyor. bunu karşı taraf takdir ediyor mu bilmiyorum.
