bugün içimde bu umutsuzluk var. sangi solgulama yetimi kaybettim. eskiden a noktasından b noktasına giderken bütün ihitimalleri değerlendirirken şimdi düşünmüyorum sadece yürüyorum. dönemlik bi problem olsa gerek, yoksa sahicilik dünyasından uzaklaşmazdım. neyse kafamdaki allı pullu dünyamı düş sahnesinde sergileyim. mesela önce güleyim sonra hıçkıra hıçkıra ağlayım. çıkayım sokağa arabaların lastiğinin havasını indireyim. bütün zillere basıp kaçayım. cefasını çektiğim bisiklet kazasına inat çıakayım deli gibi bisiklet süreyim. hayal kurayım anasını satayım hemde hem cafcaflısından.ya da hiç bir sey yapmayım. ne gerek var kendimi yormaya?
Uyuyamıyorum ki. Daha önce çok az kere yaşadığım bir his var içimde sıkıyor kalbimi patlayacak belki sabaha kalmadan ama bu sabaha ulaşmam lazım kesinlikle. Bir anlık kırgınlıkla insan kırmak nedir ya niye yaparsın ki bunu en sevdiklerine sonra zik gibi kalırsın böyle işte gecenin ortasında. Gozlerimi kapatıyorum düşünceler kafamı kemirecek gibi endişelerim buyuyor da buyuyorlar korkuyorum ben de oysa buyumem lazım benim korkan değil korkanın yanında olmam lazım destek olmam lazım ağlamamam lazım ama siktimin gozu sulanıyor işte hemen sesim kesiliyor anlaşılıyor da hemen bari içine ağla onu da yapamıyorum ne lanet biriyim ya kendim bi halt olamıyorum bari insanları üzme. Büyümek çok zormuş lan yıllar su gibi geçse de ben kaya gibi vurdum dibe kımıldamıyorum akıntıda saçlarım beyazlar yuzum buruşur ama ben mal gibi aynı yerde olurum. Uyku da haram zaten. Yine de uyurum yorgun duşup sonra sabah zar zor çıkarım yataktan içine edeyim böyle hayatın birkaç guzel şey var sahip olduğum ya da sahip olamadığım sadece yanında durduğum onlara da tutunamıyorum çıkamıyorum içi buz dışı sert kabuktan. Zekiyim belki ama bazen duruyor çalışmıyor saçmasapan duygularım kaplıyor her yanı o zaman kotu Bişey olacak işte kesin uzak durun benden. Ağzımı yuzumu kırsa keşke de yine de karşımda olsa çimdikler atsa tekmeler savursa ama konuşmasa kotu Bişey demese elinde ölsem bile gorduğum son resimde bana gulumsese son isteğim bu hayattan.
-Nereye kodum bu şarj makinasını ben??
-Gözüme peçeteyi sokarken şuurum neredeydi? Çizdik güzelim korneayı.
-hala uyuyamamışken, sabahki derse nasıl uyanacağım? Sabah oldu zaten.
-anam şarjım bitiyo şimdi bunun alarmı da çalmaz.
-anaaa harbi bitiyo Kapanıcaaaa..
Acil edit: kapanmadan yazayım. Bir de şu var ki..
-acaba şu an o.. neyse. Of lanet. Yazmıyorum.
yarın rehberlik finalim var. Hiç çalışmadım. Hepsini geçtim son 1 haftadır kpss adına hiç bir şey çalışmadım. Kendimden utanıyorum, bu kadar sorumsuz olamam.
Iyi bir kul olabilmek isterdim Rabbime, namazlarımı düzgün kılabilmek, insanlara faydalı olabilmeyi onu anlatabilmeyi isterdim, peygamberimizi rüyamda görmek istetdim, ona layık bir ümmet olabilmek...
