Ölürsün diye öyle korkuyorum ki. Çok ciddi bir hastalığın yok bildiğim kadarıyla ama yine de insanın aklına geliyor bazen. Bilhassa da gece saat 4-5 gibi. Sabahı zor ediyorum, sabah bir olsa güneş doğuverse hiç ölmeyecekmişsin gibi ama bir türlü aydınlanmıyor şu gökler.
havanın esintili olması ile odayı sarmış berbat sigara kokusu etkenlerinin pencereyi açıp açmamam konusunda beni ne kadar büyük bir kararsızlığa mahkum ettiğidir. işte, hayat bazen sigara kokusu altında uyumak ile zatürre olmamak şıklarından birini seçmek durumunda bırakacak kadar manasızdır.
