üçlü grubumuzda dönen Sohbetleri, kahkahalarla gülüşlerimizi, bir sorun olduğunda hayat üzülmek için çok kısa deyip içmelerimizi çok özledim. ikisini de çok özledim.
Tek derdimizin, sahte bal, balkaNlardan gelen soğuk hava dalgası, manyas kuş cennetine uğramayan göçmen kuşlar, Hande ataizi' nin, sevda demirel' den yediği tokat olan günleri özledik.
Ne günlermiş beee!
üniversitedeki en yakın arkadaşımı özlüyorum. ilk üniversite arkadaşımı. onunla yemek yemeyi özlüyorum. kafamız derslerden bunaldığında istediğimiz saatte çıkıp sinemaya gidişimizi ve hep ödül alacak olan filmleri hiç bilmiyor olmamıza rağmen saati uygun diye seçmemizi özledim. hatta büyük budapeşte oteli izledikten sonra trafikte saygı duruşunda durduğumuzu özledim. bence benzemiyor oluşuma rağmen beni Fransızlara benzetişini ve parisien hediyeler almanı özledim. beni saatlerce bekletmeni özledim. 5 sene boyunca her yeni yılı birlikte kutlamayı özledim. ne bileyim gidip senin masana oturup tanıştığım zamanı özledim. keşke o günde olsaydık yine. yine kız arkadaşların beni sevmese hepsi gelip gitse de bizim dostluğumuz kalsa... okulda şu koridoru geçip seni görsem... gel artık Türkiye'ye! özledim !
heyecanlarımı özlüyordum bir ara.
o kadar gitmişlerdi ki benden korkmaya başlamıştım, geçen yıl bu zamanlar konuşurduk bu konuyu birkaç eş-dostla.
sonra gitmemiş onlar, öyle sevindim ki içimde kütlelerin erimesine..
ama bir gün çok geçmeden bir gün bu kadarı fazla olduğunu farkettim.
melan-manik arası bir ilişkinin "usulca şuraya acayip depresyonlarını bırakıyorum uyanınca alırsın" demesiymiş.
Kızıl toprakta oynadığımız maçlardan sonra ben birim ben iki diye bağırarak susuz ve terli kırmızı yüzlerle nefes nefese oluktan su içmeye koşan çocukluğumu özlüyorum. O zamanlarda su içme sırası için bile ilk üçe giremedim. Yıl 96. Kızıl toprak anıları.
demokrasi, adalet, eşitlik, özgür düşüncelerin rahatça görüşülüp konuşulabildiği bir memleket. her şeyden önce hırsız olmayan, ayrıştırmaya mahal vermeyen, kin ve düşmanlık gözetmeyen bir yönetim. hiç görmedik ama özlüyoruz.
geçmişim. küçükken mahalle arkadaşlarımla sokakta ortada sıçan oynadığımız zamanları özledim. çok çok renkli geçtiği zamanlarımı özledim. ve en önemlisi canımdan , ailemden bile daha çok sevdiğim anneannemi özledim. huzur içinde yat anneanneciğim.
