çocukların bayramlarda rahat rahat şeker toplamasını,akşama kadar kapılarda koşuşturup top oynamasını özledim biz bu zevkleri yine tattık az çok ama onlar artık bunlardan mahrum kaldı kötü insancıklar yüzünden.birde insanların güvenilir olduğu zamanları çok özledim şimdi bu et ne eti bu peynir ne peyniri bu zeytin sahte mi bu para gerçek mi diye diye kafayı yemek üzereyiz insanlık bitti ben insanlığı özledim.
istanbulu,
istanbuldaki bazı kimse*leri.
istanbulun kalabalıklığında tek başıma dolaşmayı ve fotoğraf çekmeyi.
anlayacağınız asıl özne istanbul, nitekim geriye kalanlar ayrıntı.
bir de soyut bir şey ekleyecek olursam;
insanların merhametini özledim,
çünkü kalmadı etrafımdakilerde.
kendim adına değil, dünya güzelleşsin diye.
nitekim de güzelleşmiyor aksine.
Çocukluğum... 14-15 li yaşlarım... Mahallede, sabahtan akşama kadar vakit geçirmeyi. Çiğdem, kola alıp geceleri banka oturup muhabbet etmeyi... ÖZLEDiM.
kışın kar yağarken gece sahilde tek başına yürümek. evet gece. akşam değil, sessizliğin sakinliğin çöktüğü, hayatın pause olduğu anlar da. saat gece 02,03,04 arası.
gerçekten sevilmek, aşık olunmak, hayal kurmak, sarılmak...
neden olmuyor diye soruyorum bazen kendime...sonra da Allah'ın "ol" deyip de olmayacağı şeyin olmadığını hatırlıyorum. bir gün olacakmış gibi geliyor sonrasında da...
bugünlerde işyerindeki sıkıntılardan dolayı o kadar çok bunaldım ki...kimseye de anlatamıyor olmak beni çok yordu, üzdü. ister istemez bazı şeyleri daha çok özlüyormuşum gibi geliyor. bir gün özlediklerim gerçek olacak ama, öyle hissediyorum.
ortaokulda son dersin beden olduğu günlerde kıyafetle okuldan çıkardık. dilara'nın bakallarından çaldığı paralarla poşeti abur cubur doldurup diğer tüm kızlarla sokakta sallana sallana tıkınarak eve döndüğümüz kaygısız hallerimi özledim ben. salsa ile trendy dergileri okurduk bir de kaldırıma oturup cipslerimiz eşliğinde. dergilerden çıkan posterleri kapışırdık, kimin olsun diye kavga ederdik. grubumuzu birbiriyle kaynaştıran kişi de bendim. hepsi benimle yakın olduğu için gruba katıldı, sonra herkes de birbirini sevdi. arada da çok didişirlerdi. kime hak versem diğeri küserdi. unutmuyorum sözlük, çünkü gerçekten mutluydum o zamanlar. şimdi hepimiz koca kızlar olduk. sonra küstük bazılarımız saçma salak sebeplerden. herkes bir yere dağıldı. ama hala birbirimizin haberlerini alıyoruz.
