mc donalds a gidilceği zaman aksamdan heycanlanmayı
oyunlarda mızıkcılık yapıp yınede hep ebe olmayı
20 yaşında bir insan olunabılceğini hayal bile edememeyi
tükürükle çocuğun olabilceğini düşünmeyi ve ınsanlarla fazla yaklasmamayı
karanlıktan korkmayı
bayram şekeri toplamayı
anneler gununde anneme resim yapmayı
biz okullu olduk şarkısıyla defter almayı
tasoları
colayı ayda bir kez bir bardaktan fazla içememeyi
heryerimi sapsarı yapan şeker ve cipsi
tenefüse çıkarken haaaaaaaaaaaaaaaahuuuu diye bağirmayı
ilk aşkı
elli bini defterin altına koyup resmını çizmeye çalısmayı özledim
...
kucagına oturup sarılmayı yüzünü sevmeyi .*
o kadar çok özledim ki bitaneciğim demeni , benim merdivenden cıkmamı bekleyişini kapıyı ardımdan hemen kapatmayışını .
seni çok özledim .*
çok değil aslında bundan 4 sene önce ki sorumsuz, uyuşuk, şerefsiz halimi özlüyorum. dünyadaki en değerli ve en zeki varlık olarak kendimi gördüğüm yıllardı. alkol vardı, gece hayatı falan vardı. kızlar vardı, saygı duyduklarım vardı, duymadıklarım vardı. istediğimi elde edebilme başarılarım vardı. şimdi, gereksiz yere en sevdiğimden uzaklaşmış bir kendim var. kendimi özlüyorum. 4 sene önce tanıdığım insanı hiç tanımasaydım diye düşünüyorum. onunla geçirdiğim güzel anları değil; kendimi özlüyorum.
