çocukken çırılçıplak girdiğimiz dereleri ve ortaklaşa alınan birinci sigarasını. ve bitmeyince ağaç kovuğuna sakladımız sigara paketlerini. komşunun bahçesinden çaldığımız kirazları. belediye evlerinden samsun merkeze gitmeyi. bütün parayı çarşıda yiyip arkadaşlarla beraber taban yapmamızı. street faytır oyununu. lise yıllarını. derleri asıp okeye koşmayı. sabah okey salonunu sahibinden önce açmayı. dal sigara almayı. devamsızlık sınırını yaz ayına kadar koruyup.yazın btün derleri asmayı. denize gitmeyi. atakum taflan kurupelit. vay be. daha neler var neler.yoruldum yazmaktan..
sabahın köründe uyanıp okula gitmemeyi özledim.
Sonra sabahları, onun beni uyandırmasını özledim.
Ona aşkım demeyi özledim.
Deniz kenarında müzik eşliğinde yürüyüş yapmayı özledim.
Günde 2 saatten fazla uyumayı özledim.
Bisiklete binmeyi özledim.
Her şeye rağmen gülümseyebildiğim günleri özledim.
hasta olunduğunda dünyanın en kötü şeyi başıma gelmiş gibi şımartan bir aile. şimdi ölsem hiçkimsenin haberi olmayacağı gerçeği. ağladım, gözden oldum.
babamla maç izleyip bira içmek
babamla şampiyonluk turu atmak
babamla pes oynamak
babamla pizza mı söylesek köfte mi diye düşünmek
babamla bisiklete binmek
babamla hortumla birbirimizi ıslatmaya çalışırken havuza düşmek
babamla ketçap savaşı yapmak
babamı özledim lan ben
o değil de bildiğin erkek çocuğuymuşum ya ben
