çocukken ödümün kopmasına sebep olan durumlardır.
gıcırdayan kapıların arkasından hep biri çıkacakmış diye düşünürdüm.
bir de itiraf ediyorum annemden de çok korkardım.
Abimin osurmasindan en kotusu bunu ben uyurken bana meyilli yapmasindan cok korkardim. Ondan sonra atesten cok korkardim, 5 yasinda kanepeyi yakmisim yemedigim halt kalmamis.
ev halkı uyumaya çekilir, ışıklar söner ve odamın kapısı açık kalır. o açık kapıdan herhan bişey gelcek gibi hissederdim, kalkıpta kapatamazdım da korkudan, çok fena bir gergin bekleyişti.
Dolunay, kendi kendimize dolunay'a bakıp üstündeki karartılardan korkutuc karakterler çıkartırdık ve eve gitme yolunda hüseyin bolt'la kafa kafaya yarışacak şekilde yardımcı olurdu.
